Ξεκίνησε ως μια απεργία σε ένα εργοστάσιο. Η εργοδοσία έθεσε τους εργαζομένους προ του διλήμματος: μείωση μισθών ή απολύσεις περίπου των μισών. Οι εργαζόμενοι στην Ελληνική Χαλυβουργία είπαν «όχι» και στα δύο. Εγιναν απολύσεις «για να μας τρομοκρατήσουν» και η απεργία ξεκίνησε.
Σύντομα όμως, ένας ολόκληρος κόσμος είδε στα αιτήματά τους τα δικά του προβλήματα και ταυτίστηκε με τον αγώνα τους. Από τις κινητοποιήσεις αναδείχθηκε κάτι μεγαλύτερο. Στην πύλη του εργοστασίου οι επί 25 μέρες απεργοί στην Ελληνική Χαλυβουργία βλέπουν τόνους τροφίμων να φτάνουν. Χιλιάδες ευρώ για ενίσχυση και μηνύματα συμπαράστασης από κάθε γωνιά της χώρας αλλά και του κόσμου όλου.
«Υποταγή»
Στις 12 Οκτωβρίου, η εταιρεία ανακοίνωσε μείωση προσωπικού. «Μας έκαναν όμως προτάσεις μήπως βρεθεί κάποια λύση. Είπαν για πεντάωρη και πενθήμερη εργασία με 40% μείωση αποδοχών ή απολύσεις 180 εργαζομένων σε σύνολο 378», λέει ο Γιώργος Σιφωνιός, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων. «Κάναμε γενική συνέλευση αποφασίζοντας ομόφωνα να απορρίψουμε και 5ωρο - 5ήμερο και απολύσεις. Εσείς ζητάτε υποταγή, εμείς δεν το δεχόμαστε.
Και τους παραδώσαμε την απόφασή μας. Μερικές μέρες μετά, μου τηλεφώνησαν συνάδελφοι λέγοντας πως ξεκίνησαν απολύσεις. Εμείς το είχαμε πει, αν τολμήσουν και απολύσουν έστω έναν, όλο το εργοστάσιο θα κατεβεί σε απεργία». Μέσα σε δύο μέρες απολύθηκαν 34 εργαζόμενοι. Και η απεργία ξεκίνησε. Η εταιρεία πρότεινε άμεση ανάκληση των απολύσεων, υπό προϋποθέσεις. Εκ περιτροπής απασχόληση για 3 μήνες ή μερική απασχόληση (5ωρη) για το ίδιο διάστημα. «Μέχρι όμως και οι απολυμένοι έρχονταν λέγοντας "πρόεδρε, μην το υπογράψεις". Και δεν το υπογράφουμε. Ο,τι και να γίνει δεν υποχωρούμε».
Ανάμεσα στους απεργούς, ο 28χρονος Γιώργος Νικολόπουλος και ο αδερφός του. Τους απέλυσαν την ίδια ημέρα! Ετοιμάζονταν να φάνε με τους γονείς τους ένα μεσημέρι όταν χτύπησε κουδούνι. Ηταν ο δικαστικός κλητήρας. «Υπογράψτε να πάρετε την απόλυσή σας». «Δεν υπογράφουμε τίποτα», είπαν τα δύο αδέρφια. «Πάρε την απόλυση, πάρε την επιταγή και χάσου από δω». Θυμάται ότι έτρωγαν φασολάδα και όπως φαίνεται, «αυτό μόνο θα τρώμε από δω και πέρα». Δούλευε, όπως λέει, «μέσα στη λάβα». Μέσα σε ένα γερανό με λιωμένο από τις υψηλές θερμοκρασίες κλιματιστικό.
«Λιποθυμούμε, παθαίνουμε θερμοπληξίες και καιγόμαστε. Η εργοδοσία εκβιάζει. Μη βγει προς τα έξω ότι εδώ γίνονται εργατικά ατυχήματα. Οι συνθήκες εδώ είναι χάλια. Μπαίνουμε για ένα μεροκάματο και δεν ξέρουμε πώς θα βγούμε. Γυρνάς σπίτι και τρέμεις. Υποφέραμε αλλά τουλάχιστον πληρωνόμασταν». Ο ίδιος ελπίζει σε «ένα καλύτερο αύριο», παρ' όλο που τρέμει μην και τους πάρει η τράπεζα το σπίτι καθώς κάθε μήνα πρέπει να καταβάλλουν τη μηνιαία δόση, 1.000 ευρώ, του στεγαστικού.
Συμπαράσταση
Στα πηγαδάκια στην πύλη της Χαλυβουργικής, συζητάνε για «τα Χριστούγεννα που θα κάνουν στη Χαλυβουργική», για τα «παπαγαλάκια» της εργοδοσίας με τα μπόνους των 1.500, και βάλε, ευρώ που προσπαθούν να τους διασπάσουν, αλλά και πόσο στοίχισε το δαχτυλίδι της νύφης κάποιου υψηλά ιστάμενου. Παρ' όλο που οι φήμες για την τιμή του είναι εξωφρενικές, ο απολυμένος Μηνάς Κασίου θέλει κάποια στιγμή να παντρευτεί. «Αλλά πώς;», αναρωτιέται. «Με 500 ευρώ; Τι θα ταΐζω τον μπέμπη, στραγάλια;».
Η συμπαράσταση του κόσμου έχει εκπλήξει και τους απεργούς. Μηνύματα αλληλεγγύης έχουν φτάσει από το Συνδικάτο Εργαζομένων στη Βιομηχανία Μετάλλου στο Περού, τη Γενική Συνομοσπονδία Εργαζομένων Αργεντινής, το Συνδικάτο Εργαζομένων Χιλής, τη Συνομοσπονδία Εργαζομένων στις Φιλιππίνες, το Συνδικάτο Εργαζομένων Ρωσίας, τη Συσπείρωση Εργαζομένων Ισπανίας κ.ά.
Τα εγχώρια μηνύματα, εκατοντάδες. Εργατικά κέντρα, ομοσπονδίες, πάσης φύσεως σύλλογοι - μέχρι και ορειβατικοί. Στα μηνύματα, εκφράζεται η συμπαράσταση και καταγγέλλεται «η προκλητική στάση και οι εκβιασμοί της εργοδοσίας». Αλλού, «η απάντησή σας στα εκβιαστικά διλήμματα της εργοδοσίας και η ηρωική σας στάση αποτελεί από μόνη της μια νίκη. Δίνετε τη μάχη όχι μόνο για σας, μα για όλη την εργατική τάξη».
Πρόκειται για «400 εργάτες που επέλεξαν τον δρόμο του αγώνα και της σύγκρουσης, αρνούνται να δουλέψουν για 500 ευρώ». Για το θέμα των κερδών επίκαιρη ερώτηση κατέθεσε στη Βουλή το ΚΚΕ αναφέροντας μεταξύ άλλων πως «μόνο τα τελευταία δύο χρόνια η παραγωγή από 196.000 τόνους έφτασε στους 266.000, ο τζίρος του ομίλου ανέρχεται για το 2010 στα 227 εκατομμύρια ευρώ».
Στέλνουν τρόφιμα
Αρκετοί στέλνουν λεφτά και τρόφιμα. Από τα 60 ευρώ του Συλλόγου Γυναικών Αγ. Βαρβάρας μέχρι τα 500 ευρώ από το ταμείο του Συλλόγου Προσωπικού του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, τα 500 κιλά γάλα του Συνδικάτου ΟΤΑ Λάρισας, τη ζάχαρη, το λάδι, μέχρι και τα δωρεάν μαθήματα σε παιδιά απεργών. Η αλληλεγγύη δεν λείπει. Σύμφωνα με ανακοίνωση, οι χαλυβουργοί έλαβαν οικονομική ενίσχυση και από το Σωματείο Ημερήσιου Τύπου Αθηνών 1.000 ευρώ, ΜΑΣ 3.590, Σωματείο ΣΟΦΤΕΞ 650, Σωματείο Εργαζομένων Θριάσιου Νοσοκομείου 500, Σωματείο Τζάνειου 200, Αγ. Σάββα 200, Γενικό Κρατικό Αθήνας 200, Ειδικό Κέντρο ΕΡΜΗΣ 100, ΠΑΜΕ Μεσογείων 200, εργαζομένους ΕΚΟ 630, εργαζομένους ΕΛ.ΠΕ. 250 ευρώ κ.λπ. Το πλέον συγκινητικό, η συνεισφορά του Δημοτικού σχολείου Ασπροπύργου. «Ηρθαν οι μαθητές με μια χούφτα κέρματα...».
Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
