Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011
Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011
Πάντως τον «Αχρείαστο»... μόνος θα τον πληρώσεις
Από topontiki.gr
Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Όχι άλλες αυξήσεις φόρων, όχι άλλες μειώσεις μισθών. Αυτό υποσχέθηκε αποσπερού ο τεχνοκράτης μας. Ο ντελικανής μας. Εκεί, στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο, ανάμεσα σε κάτι «Ευχαριστώ τις ΗΠΑ», τα οποία, άγνωστο γιατί, μας παρέσυραν σε σκέψεις αποκλίνουσες. Κάτι σαν δημοσιονομικά Ίμια ένα πράμα. Με τον Πάγκαλο να λέει «μαζί τη φάγαμε» – τη σημαία. Και δεν κόβονται οι μισθοί, λέει ο Έλλην Γκαλμπρέιθ (και βάλε), επειδή η κατάσταση στην οικονομία επιδεινώνεται! Συ-γκλο-νι-στι-κός!
Μη σας πιάνει, λοιπόν, πανικός. Χαβαλέ κάνουν το ΔΝΤ, το cold ass είδωλο της Πετρούλας, η λοιπή τρόικα και όλοι αυτοί οι χιουμορίστες. Τύφλα να ‘χει ο Χάρρυ Κλυνν στα νιάτα του. Πλάκα θέλανε να σπάσουν με την κοροϊδάρα τον Βενιζέλο, που τους πήρε σοβαρά και θέλει να την κάνει – «λος πούλος», που λένε και στην Αργεντινή των Βαλκανίων – για να μην καταστραφεί η λαμπρή και γεμάτη ευοίωνες προοπτικές πολιτική του καριέρα.
Ο Παπαδήμος, όμως, άψογος. Είναι, ρε παιδί μου, τεχνοκράτης. Έμπειρος. Με στυλ. Με περγαμηνές. Αρχιτέκτων του ευρώ σου λέει και κωλώνεις. Πετάει με χάρη το σύνθημα, το λαμβάνουν πάραυτα οι βαθύτατα σκεπτόμενοι δημοσιογράφοι και φτιάχνει γαμώ τα ίματζ οαδάκρυτος.
Κατά πώς έγραψε και Το Βήμα, μάλιστα, «βασικές προτεραιότητες της κυβέρνησής του είναι η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, η απλοποίηση του φορολογικού συστήματος και η αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης». Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, σου λέει με , για να ανάβει η ανταγωνιστικότητα σε επίπεδο Βουλγαρίας.Εκτός από τα ταξί, βεβαίως, γιατί εκεί θα βάλει τα στήθια του ο Μαυρουδής. Εκεί δεν θα πέσει το τσεκούρι της τρόικας.
● Και οι 180.000 απολύσεις μέχρι το 2015;
● Και η αύξηση των ωρών εργασίας;
● Και η αύξηση φόρων στα ακίνητα;
● Και η κατάργηση των κατώτατων ορίων στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας;
● Και αυτά που οπωσδήποτε θα κάνουμε – όπως λέει ο πρωθυπουργός μας – για να καλύψουμε τις αστοχίες από τον εκτροχιασμό του ελλείμματος διότι πρέπει να τηρήσουμε όλες μα όλες τις υποχρεώσεις μας έναντι των τοκογλύφων;
● Και η οριστική κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού;
Μη δίνεις σημασία. Αυτά είναι προπαγάνδα των εχθρών του ευρώ – και του λαού άμα το σκεφτείς καλύτερα. Διότι, ρε μεγάλε, έχει μια σημασία, μια αξία η «μη μείωση» του μισθού σου άμα έχει φτάσει στα 450 ευρώ, άμα χάνεις δυομισθούς με νόμο, άλλον έναν από έκτακτη εισφορά, έναντουλάχιστον ακόμη από την κανονική φορολογία και το τέλος ακινήτων και δυο - τρεις επειδή το αφεντικό σου δεν πληρώνει ελλείψει ρευστού ή απλώς επειδή έτσι γουστάρει;
Γεια σου πρωθυπουργάρα ατέλειωτη – και με θητείαπαρομοίως ατέλειωτη – που δεν θα αυξήσεις τη φορολογία και δεν θα κόψεις τους μισθούς.
● Κι έχεις κι ένα τριάρι δισ. επιπλέον έλλειμμα να καλύψεις.
● Κι έχεις και ΠιΕςΆι να βγάλεις πέρα, με τους τραπεζίτες τους άσπλαχνους απέναντί σου – στον καθρέφτη.
● Κι έχεις και δυο χρόνια μνημονίου που πήγανε χαμένα – το ανακάλυψε, να φανταστείς, μέχρι κι ο Βαγγέλης, μπας και γίνει αρχηγός τώρα που λέει ότι φεύγει ο ακατονόμαστος.
● Κι έχεις και τα μυστικά κονδύλια στις ΜΚΟ για τη μελέτη της ερμαφρόδιτης παπάγιας.
● Κι έχεις και τα συσσίτια στα σχολεία της φράου Άννας – αυτή την ανεύθυνη σπάταλη να τη μαλώσεις, πρωθυπουργέ μας.
● Κι έχεις και τους λαούς της Ευρώπης, που μας δανείζουν από το πλεόνασμα που τους φτιάχναμε τόσα χρόνια.
Χαρά στο κουράγιο σου, γενναίε, με τόσα παραπανίσια έξοδα. Απελπισμένε ήρωα, που φυλάττεις δημοσιονομικά Δερβενάκια για να μην τα αλώσει το γυφταριό των Δραμαλαίων του χιλιάρικου.
Ποιος είναι αυτός ο Ίκας;
Επιπλέον, όμως, επειδή είναι μάγκας και καραμπουζουκλής ο τεχνοκράτης, ξέρει να το σερβίρει ρε παιδί μου το πράμα. Όχι σαν τον άλλον τον αγροίκο, τον Κουτρουμάνη, που του ξεφεύγει του μαρτυριάρη και λέει ότι οι μειώσεις μισθών θα γίνουν «μόνο σε αμοιβές πέραν των κατώτατων ορίων».
Κοινώς, λέει ο μαρτυριάρης, δεν πρόκειται να σου κόψουνε τον μισθό, εκτός αν παίρνεις πάνω από 450 καθαρά που παίρνουνε στην Πορτογαλία. Ε, σ’ αυτήν την περίπτωση θα κόβουνε μέχρι να φτάσεις να παίρνεις αυτά τα 450 καθαρά.
Και για να μη ρίξουνε τους μισθούς ακόμα χαμηλότερα, θα κόψουνε από το «μη μισθολογικό κόστος». Δηλαδή από τιςασφαλιστικές εισφορές.
● Διότι τι να τις κάνεις, ρε συφοριασμένε, τις ασφαλιστικές εισφορές;
● Και ποιος είναι αυτός ο Ίκας;
● Και πότε θ’ αρρωστήσεις εσύ;
● Και μήπως πρόκειται να βρεις κρεβάτι σε νοσοκομείο; Αφού τα νοσοκομεία δεν θα έχουνε γιατρούς από Γενάρη.
● Ή μήπως θα έχεις τον Ίκα;
● Άσε που οι εισφορές κοστίζουνε στον εργοδότη σου τα μαλλιοκέφαλά του.
Γι' αυτό, σου λέει η εθνοσωτήριος, πλήρωνε μόνος σου – σαν Ζήκος – εισφορές, μέχρι να μείνεις οριστικά άνεργος, μέχρι να φτιάξουνε ο Χρυσοχοΐδης κι ο Παπακωνσταντίνου τα Ειδικά Οικονομικά Νταχάου του Ρέσλερ για νακαταργηθεί η ασφάλιση ή μέχρι να βαρεθείς και να ακουμπήσεις άλλον ένα μισθό στις ασφαλιστικές, που σε λίγο θα πάρουν και τα νοσοκομεία και θα προσφέρουν όλες τις υπηρεσίες πακέτο.
Εις Κύριον Παπαδήμον
Όχι κι όλες όμως! Α, δεν θέλω τέτοια! Αν κάτι πάει στραβά – καθότι δεν έχεις «κάλυψη», πολιτικό βύσμα ή μπάρμπα στο χειρουργείο ή έχει χρεοκοπήσει το ρημαδοταμείο σου – και αποδημήσεις εις Κύριον Παπαδήμον, ΚύριονΓιωργάκην, Βενιζέλον, Λοβέρδον, εις Κυρίαν Αννούλαν και πάει λέγοντας, τον «Αχρείαστο» θα τον πληρώσεις μοναχός σου.
Εκτός αν είσαι άπορος ή, ακόμα καλύτερα, αν είσαι καιάπορος και άστεγος, οπότε αναλαμβάνει το κάρο της δημαρχίας να σε πάει στο Καμίνι. Μην πιάνεις και χώρο, γιατί οσονούπω ανεβαίνουν στον Θεό οι αντικειμενικές αξίες και ούτε με φαστ τρακ δεν θα μπορεί η δημαρχάρα να σου προσφέρει τη μονιμοτέρα των κατοικιών.
Άσε που θα σου τα έχει μαζεμένα – η δημαρχάρα πάντα – που είχες καταπατήσει τα παγκάκια της και αναγκαζόταν εν ζωή να σου πληρώνει το συσσίτιο. Στάχτη και μπούρμπερη, μεγάλε, και πολύ σου πέφτει.
Εκτός αν έχεις κανένα καταπατημένο δασικό και σε φυτέψουνε τα καμάρια σου για σέσκουλο ώστε να φαίνεται αγροτεμάχιο...
Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011
Δημόσια νοσοκομεία αρνήθηκαν να περιθάλψουν ετοιμόγεννες, επειδή δεν είχαν να πληρώσουν!
«Η γέννα δεν είναι προνόμιο για τους πλούσιους, ζητάμε δωρεάν τοκετό, τα λεφτά των τοκοχρεολυσίων να πάνε αμέσως στην υγεία». Με αυτά τα κεντρικά αιτήματα, η «Πρωτοβουλία Γυναικών ενάντια στο χρέος & στα μέτρα λιτότητας» και η «Αδέσμευτη Κίνηση Γυναικών» επιχειρούν να γνωστοποιήσουν σε όλη την ελληνική κοινωνία, τα πρόσφατα περιστατικά άρνησης δημόσιων νοσοκομείων να περιθάλψουν ετοιμόγεννες γυναίκες, επειδή αδυνατούσαν να προκαταβάλουν το ορισθέν αντίτιμο!
Πρόκειται για περιστατικά που συνέβησαν τον περασμένο μήνα, σε δημόσια νοσοκομεία της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Ρόδου και του Ρεθύμνου. Εφαρμόζοντας το μέτρο της “κλειστής ενοποιημένης νοσηλείας” οι υπηρεσίες των νοσοκομείων αυτών αρνήθηκαν να περιθάλψουν εγκυμονούσες γυναίκες που επρόκειτο να γεννήσουν σε λίγες μέρες, διότι δεν είχαν τη δυνατότητα να καταβάλουν το ποσό των 950 ευρώ! Βάσει του τιμοκαταλόγου του Υπουργείου Υγείας, 950 ευρώ κοστίζει ο φυσιολογικός τοκετός και 1500 ευρώ ο τοκετός με καισαρική τομή. Η έγκυος προκαταβάλλει τα χρήματα και μετά γίνεται ο συμψηφισμός με το επίδομα τοκετού, το οποίο όμως είναι αισθητά μικρότερο: 600 ευρώ για τον φυσιολογικό τοκετό και αναλογικά υψηλότερο για την καισαρική. Όπως είναι φυσικό, οι γυναίκες αντέδρασαν, κατήγγειλαν τα περιστατικά, ενώ στο πλευρό τους κινητοποιήθηκαν οι τοπικές Ενώσεις Νοσοκομειακών Γιατρών, αλλά και η ΕΙΝΑΠ.
Με καθυστέρηση μερικών ημερών, στο θέμα παρενέβη το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, το οποίο με εγκύκλιό του τόνισε ότι στο εξής δεν θα απαιτείται η προκαταβολή του συγκεκριμένου ποσού, αφήνοντας όμως ανοιχτό το θέμα της διαφοράς ανάμεσα στο ποσό του τιμοκαταλόγου του υπ. Υγείας και αυτού που καταβάλλεται ως επίδομα τοκετού.
Οι δύο γυναικείες οργανώσεις επανέρχονται στο θέμα, επισημαίνοντας: «Η γέννα δεν είναι εμπόρευμα, όπως την αντιμετωπίζουν οι άθλιοι μνημονιακοί κυβερνήτες μας, σπεύδοντας να θέσουν εκατομμύρια ανασφάλιστες γυναίκες αυτής της χώρας, αντιμέτωπες με το πιο απάνθρωπο δίλημμα: Αν πληρώσω γεννάω, αν δεν πληρώσω δεν γεννάω»!
Αναφέρουν επίσης: “Η φτώχεια καλπάζει και αυτοί οι άθλιοι, μας προκαλούν. Αυτό, έχει για συνέπεια να μειώνονται συνεχώς οι γεννήσεις σε αυτή τη χώρα(-15%), παρά το γεγονός ότι η ανέχεια έστρεψε σε ποσοστό μεγαλύτερο του 15% τις Ελληνίδες να ξεγεννούν στα δημόσια μαιευτήρια. Οι κυβερνήτες μας όχι μόνο τριπλασιάζουν το κοστολόγιο του τοκετού στο δημόσιο και καλλιεργούν την ασάφεια γύρω από το τι θα πληρώνουν ή δεν θα πληρώνουν οι ασφαλισμένες, αλλά και αποφασίζουν και διατάσσουν ότι μερικά εκατομμύρια ανασφάλιστες, θα πρέπει να πληρώνουν από την “άδεια τσέπη” τους αν θέλουν να γεννήσουν! Φοβούμαστε και αναρωτιώμαστε ότι έτσι που πάνε τα (νεοφιλελεύθερα) πράγματα, πόσοι άραγε θα είναι οι ασφαλισμένοι και οι ασφαλισμένες αύριο, μεθαύριο ή έστω σε μερικά χρόνια; Αν κρίνουμε από το γεγονός ότι όσες και όσοι μπαίνουν τώρα στην αγορά εργασίας καταδικάζονται να μείνουν ανασφάλιστοι από τις μνημονιακές «(αντί)μεταρρυθμίσεις», τότε η απάντηση δεν αφήνει καμιά αμφιβολία: οι σημερινές, αυριανές και μεθαυριανές γυναίκες σε ηλικία να τεκνοποιήσουν θα είναι στη πλειοψηφία τους ανασφάλιστες. Και άρα, θα είναι ακριβώς αυτές, που θα πρέπει να πληρώνουν αν θέλουν να γεννήσουν”…
Και καταλήγουν: Ζητάμε, τα αστρονομικά ποσά που θα εξοικονομούνται, να πηγαίνουν αμέσως, όχι πιά στις τσέπες των ντόπιων και ξένων πιστωτών/τοκογλύφων, αλλά στην ανακούφιση των αμέτρητων φτωχών και σε επενδύσεις στην υγεία, στη παιδεία, στο πολιτισμό, στη βελτίωση των δημόσιων υπηρεσιών. Δηλαδή, σε όλα αυτά που κάνουν τη ζωή μας πιο ανθρώπινη”.
MAIΡΗ ΠΙΝΗ
Πηγή: enet.gr
Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011
Ψήφισμα-μήνυμα των απεργών της “Ελληνικής Χαλυβουργίας” στον εργαζόμενο λαό
Προς την εργατική τάξη, Τον εργαζόμενο λαό.
Συνάδελφοι
Διαδώστε το μύνημά μας: Οι χαλυβουργοί δεν λυγίζουν!
Στην πύλη της Χαλυβουργίας γράφουμε όλοι μαζί μια ακόμη σελίδα στο μεγάλο βιβλίο των αγώνων του λαού μας.
Σωματεία, άνεργοι, φτωχός λαός, φοιτητές, μαθητές, μας δίνετε υλική βοήθεια από το υστέρημά σας, από το μισθό που δεν έχετε, από το επίδομα ανεργίας που δεν φτάνει. Μας δίνετε δύναμη και πείσμα!
Κλείσαμε μήνα σε απεργία σκληρή και συνεχίζουμε.
Σπάσαμε την σιωπή, αποδείξαμε ότι οι εργάτες έχουμε μεγάλη δύναμη. Οι βιομήχανοι ανησυχούν, ο βιομήχανος Μάνεσης αν και τρομοκρατημένος, δεν είναι μόνος του. Τον στηρίζουν γιατί έχει το ρόλο του λαγού.
Αν τα μέτρα περάσουν στην χαλυβουργία, ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες για να μην αφήσουν τίποτα όρθιο. Αν εδώ σπάσουν τα μούτρα τους, τίποτα δεν θα είναι ίδιο και για τα υπόλοιπα εργοστάσια.
Μην ακούτε τα ψέμματα των βιομηχάνων και των ανθρώπων τους. Δεν θα δουλεύουν αυτοί, για ψίχουλα στα εργοστάσια. Αυτοί πληρώνονται καλά για τη βρώμικη δουλειά τους.
Αφού οι «επισκέψεις» στα σπίτια, οι «επιστολές», η τρομοκρατία με τα εξώδικα, έπεσαν στο κενό, τώρα βάζουν το Υπουργείο Εργασίας να μας «συμβουλεύει»: «Δεχθείτε τους όρους του Μάνεση, διαφορετικά θα βρεθείτε όλοι στο ταμείο ανεργίας». Μας απειλούν με 180 ακόμα απολύσεις!
Κύριοι βιομήχανοι, είστε βαθιά νυχτωμένοι. Την τελευταία μας λέξη δεν την είπαμε ακόμα! Είμαστε μια γροθιά. Έτοιμοι, για την πιο σκληρή ταξική αναμέτρηση!
Δεν γυρνάμε στη φωτιά και το σίδερο για 500 ευρώ. Να γυρίσουν πίσω οι 34 απολυμένοι συνάδελφοί μας.
Ο αγώνας μας, αφορά όλους τους εργαζόμενους. Οι τελευταίες εξελίξεις είναι αποκάλυψη. Οι βιομήχανοι αξιοποιούν τους νόμους της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – Καρατζαφέρη.
Επιβάλλουν την εκ περιτροπής εργασία, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, μειώσεις μισθών στα 450 – 500 ευρώ.
Όπου οι εργάτες υποχώρησαν η επίθεση της εργοδοσίας γιγαντώθηκε. Ακολούθησαν απολύσεις, εντατικοποίηση της εργασίας, μέχρι και κλείσιμο των επιχειρήσεων, με τους εργάτες απλήρωτους για πολλούς μήνες.
Υπάρχουν χιλιάδες παραδείγματα, όλοι έχουμε πείρα. Οι βιομήχανοι μας κλείνουν τα σπίτια και όχι ο αγώνας μας για δουλειά. Το ψωμί μας το υπερασπίζουμε με αγώνα όχι με παρακάλια.
Συνάδελφοι εργάτες, τα μέτρα γενικεύονται, δεν είναι μόνο οι χαλυβουργοί στο στόχο, είμαστε όλοι.
Ήρθε η ώρα ο αγώνας σαν φωτιά να ανάψει στα εργοστάσια. Τώρα η συμμετοχή σας στον αγώνα δεν είναι ζήτημα αλληλεγγύης είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για όλη την εργατική τάξη.
Παραμερίστε τους ανθρώπους των βιομηχάνων, μην τους φοβάστε, είναι ανίσχυροι όταν οι εργάτες πάρουν απόφαση.
Κάντε γενική συνέλευση, ελάτε σε επαφή μαζί μας, αποφασίστε απεργία. Είναι η ώρα οι βιομήχανοι να πάρουν ένα καθαρό μύνημα που μόνο ο αγώνας των εργατών στα εργοστάσια μπορεί να δώσει.
Όλοι στον αγώνα. Η νίκη θα είναι δική μας.
Η γενική συνέλευση των εργατών της Ελληνικής Χαλυβουργίας
Ασπρόπυργος 30/11/2011
Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011
Χαλύβδινος αγώνας
Ξεκίνησε ως μια απεργία σε ένα εργοστάσιο. Η εργοδοσία έθεσε τους εργαζομένους προ του διλήμματος: μείωση μισθών ή απολύσεις περίπου των μισών. Οι εργαζόμενοι στην Ελληνική Χαλυβουργία είπαν «όχι» και στα δύο. Εγιναν απολύσεις «για να μας τρομοκρατήσουν» και η απεργία ξεκίνησε.
Σύντομα όμως, ένας ολόκληρος κόσμος είδε στα αιτήματά τους τα δικά του προβλήματα και ταυτίστηκε με τον αγώνα τους. Από τις κινητοποιήσεις αναδείχθηκε κάτι μεγαλύτερο. Στην πύλη του εργοστασίου οι επί 25 μέρες απεργοί στην Ελληνική Χαλυβουργία βλέπουν τόνους τροφίμων να φτάνουν. Χιλιάδες ευρώ για ενίσχυση και μηνύματα συμπαράστασης από κάθε γωνιά της χώρας αλλά και του κόσμου όλου.
«Υποταγή»
Στις 12 Οκτωβρίου, η εταιρεία ανακοίνωσε μείωση προσωπικού. «Μας έκαναν όμως προτάσεις μήπως βρεθεί κάποια λύση. Είπαν για πεντάωρη και πενθήμερη εργασία με 40% μείωση αποδοχών ή απολύσεις 180 εργαζομένων σε σύνολο 378», λέει ο Γιώργος Σιφωνιός, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων. «Κάναμε γενική συνέλευση αποφασίζοντας ομόφωνα να απορρίψουμε και 5ωρο - 5ήμερο και απολύσεις. Εσείς ζητάτε υποταγή, εμείς δεν το δεχόμαστε.
Και τους παραδώσαμε την απόφασή μας. Μερικές μέρες μετά, μου τηλεφώνησαν συνάδελφοι λέγοντας πως ξεκίνησαν απολύσεις. Εμείς το είχαμε πει, αν τολμήσουν και απολύσουν έστω έναν, όλο το εργοστάσιο θα κατεβεί σε απεργία». Μέσα σε δύο μέρες απολύθηκαν 34 εργαζόμενοι. Και η απεργία ξεκίνησε. Η εταιρεία πρότεινε άμεση ανάκληση των απολύσεων, υπό προϋποθέσεις. Εκ περιτροπής απασχόληση για 3 μήνες ή μερική απασχόληση (5ωρη) για το ίδιο διάστημα. «Μέχρι όμως και οι απολυμένοι έρχονταν λέγοντας "πρόεδρε, μην το υπογράψεις". Και δεν το υπογράφουμε. Ο,τι και να γίνει δεν υποχωρούμε».
Ανάμεσα στους απεργούς, ο 28χρονος Γιώργος Νικολόπουλος και ο αδερφός του. Τους απέλυσαν την ίδια ημέρα! Ετοιμάζονταν να φάνε με τους γονείς τους ένα μεσημέρι όταν χτύπησε κουδούνι. Ηταν ο δικαστικός κλητήρας. «Υπογράψτε να πάρετε την απόλυσή σας». «Δεν υπογράφουμε τίποτα», είπαν τα δύο αδέρφια. «Πάρε την απόλυση, πάρε την επιταγή και χάσου από δω». Θυμάται ότι έτρωγαν φασολάδα και όπως φαίνεται, «αυτό μόνο θα τρώμε από δω και πέρα». Δούλευε, όπως λέει, «μέσα στη λάβα». Μέσα σε ένα γερανό με λιωμένο από τις υψηλές θερμοκρασίες κλιματιστικό.
«Λιποθυμούμε, παθαίνουμε θερμοπληξίες και καιγόμαστε. Η εργοδοσία εκβιάζει. Μη βγει προς τα έξω ότι εδώ γίνονται εργατικά ατυχήματα. Οι συνθήκες εδώ είναι χάλια. Μπαίνουμε για ένα μεροκάματο και δεν ξέρουμε πώς θα βγούμε. Γυρνάς σπίτι και τρέμεις. Υποφέραμε αλλά τουλάχιστον πληρωνόμασταν». Ο ίδιος ελπίζει σε «ένα καλύτερο αύριο», παρ' όλο που τρέμει μην και τους πάρει η τράπεζα το σπίτι καθώς κάθε μήνα πρέπει να καταβάλλουν τη μηνιαία δόση, 1.000 ευρώ, του στεγαστικού.
Συμπαράσταση
Στα πηγαδάκια στην πύλη της Χαλυβουργικής, συζητάνε για «τα Χριστούγεννα που θα κάνουν στη Χαλυβουργική», για τα «παπαγαλάκια» της εργοδοσίας με τα μπόνους των 1.500, και βάλε, ευρώ που προσπαθούν να τους διασπάσουν, αλλά και πόσο στοίχισε το δαχτυλίδι της νύφης κάποιου υψηλά ιστάμενου. Παρ' όλο που οι φήμες για την τιμή του είναι εξωφρενικές, ο απολυμένος Μηνάς Κασίου θέλει κάποια στιγμή να παντρευτεί. «Αλλά πώς;», αναρωτιέται. «Με 500 ευρώ; Τι θα ταΐζω τον μπέμπη, στραγάλια;».
Η συμπαράσταση του κόσμου έχει εκπλήξει και τους απεργούς. Μηνύματα αλληλεγγύης έχουν φτάσει από το Συνδικάτο Εργαζομένων στη Βιομηχανία Μετάλλου στο Περού, τη Γενική Συνομοσπονδία Εργαζομένων Αργεντινής, το Συνδικάτο Εργαζομένων Χιλής, τη Συνομοσπονδία Εργαζομένων στις Φιλιππίνες, το Συνδικάτο Εργαζομένων Ρωσίας, τη Συσπείρωση Εργαζομένων Ισπανίας κ.ά.
Τα εγχώρια μηνύματα, εκατοντάδες. Εργατικά κέντρα, ομοσπονδίες, πάσης φύσεως σύλλογοι - μέχρι και ορειβατικοί. Στα μηνύματα, εκφράζεται η συμπαράσταση και καταγγέλλεται «η προκλητική στάση και οι εκβιασμοί της εργοδοσίας». Αλλού, «η απάντησή σας στα εκβιαστικά διλήμματα της εργοδοσίας και η ηρωική σας στάση αποτελεί από μόνη της μια νίκη. Δίνετε τη μάχη όχι μόνο για σας, μα για όλη την εργατική τάξη».
Πρόκειται για «400 εργάτες που επέλεξαν τον δρόμο του αγώνα και της σύγκρουσης, αρνούνται να δουλέψουν για 500 ευρώ». Για το θέμα των κερδών επίκαιρη ερώτηση κατέθεσε στη Βουλή το ΚΚΕ αναφέροντας μεταξύ άλλων πως «μόνο τα τελευταία δύο χρόνια η παραγωγή από 196.000 τόνους έφτασε στους 266.000, ο τζίρος του ομίλου ανέρχεται για το 2010 στα 227 εκατομμύρια ευρώ».
Στέλνουν τρόφιμα
Αρκετοί στέλνουν λεφτά και τρόφιμα. Από τα 60 ευρώ του Συλλόγου Γυναικών Αγ. Βαρβάρας μέχρι τα 500 ευρώ από το ταμείο του Συλλόγου Προσωπικού του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, τα 500 κιλά γάλα του Συνδικάτου ΟΤΑ Λάρισας, τη ζάχαρη, το λάδι, μέχρι και τα δωρεάν μαθήματα σε παιδιά απεργών. Η αλληλεγγύη δεν λείπει. Σύμφωνα με ανακοίνωση, οι χαλυβουργοί έλαβαν οικονομική ενίσχυση και από το Σωματείο Ημερήσιου Τύπου Αθηνών 1.000 ευρώ, ΜΑΣ 3.590, Σωματείο ΣΟΦΤΕΞ 650, Σωματείο Εργαζομένων Θριάσιου Νοσοκομείου 500, Σωματείο Τζάνειου 200, Αγ. Σάββα 200, Γενικό Κρατικό Αθήνας 200, Ειδικό Κέντρο ΕΡΜΗΣ 100, ΠΑΜΕ Μεσογείων 200, εργαζομένους ΕΚΟ 630, εργαζομένους ΕΛ.ΠΕ. 250 ευρώ κ.λπ. Το πλέον συγκινητικό, η συνεισφορά του Δημοτικού σχολείου Ασπροπύργου. «Ηρθαν οι μαθητές με μια χούφτα κέρματα...».
Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011
Σώπα, κι όπου να'ναι θα σημάνουν οι καμπάνες
Νόαμ Τσόμσκι: «Θα σας πω κάτι από τη δική μου πείρα. Η οικογένειά μου ανήκε στην εργατική τάξη και υπήρχαν πολλοί άνεργοι. Αντικειμενικά τότε η κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη απ’ ό,τι είναι τώρα. Υποκειμενικά, όμως, τότε ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα ως προς την προοπτική. Τώρα επικρατεί κυρίως μια τεράστια απελπισία σε σχέση με το μέλλον, ενώ τότε κυριαρχούσε η ελπίδα ότι “δεν έχουμε τίποτε, αλλά μπορούμε να κάνουμε πράγματα για ένα καλύτερο αύριο”. Μαζευόμασταν και κουβεντιάζαμε για το πώς θα βελτιώσουμε την κατάσταση για την οικογένειά μας. Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνει κάθε μικρή κοινωνική ομάδα και τώρα στην Ελλάδα».
Κάτω απ' το χώμα μες στα σταυρωμένα χέρια τους
κρατάνε τις καμπάνας το σχοινί,προσμένουνε την ώρα, προσμένουν να σημάνουν την ανάσταση
τούτο το χώμα είναι δικό τους και δικό μας
δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει
Σώπα όπου να 'ναι θα σημάνουν οι καμπάνες....
Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011
ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΞΑΝΑ Ο ΛΑΟΣ ΤΟΥ «ΟΧΙ» ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΩΣΙΛΟΓΩΝ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΝΙΑΙΟΥ ΠΑΛΛΑΪΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ (Ε.ΠΑ.Μ.)
Επτά δεκαετίες μετά τον Οκτώβριο του 1940, ο ελληνικός λαός υποχρεώνεται να δώσει ξανά τον υπέρτατο αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία, την δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη. Τα ψέματα τελείωσαν, ο στόχος των επίδοξων σφαγέων μας είναι κυνικά ξεκάθαρος.
Η κατοχική κυβέρνηση, ως πειθήνιο όργανο των «δανειστών»-τοκογλύφων και των αρπακτικών του Δ’ Ράϊχ, έχει κηρύξει για λογαριασμό των αφεντικών της τον πόλεμο στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας: απολύσεις, «εφεδρείες», ληστρική αρπαγή μισθών και συντάξεων, κατάργηση επιδομάτων και φοροαπαλλαγών, διπλές και τριπλές φοροεπιδρομές με μέτρα που συνιστούν δήμευση των ιδιωτικών περιουσιών, ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου σε τιμή ευκαιρίας σε Νεοναζί «επενδυτές» και άλλους νέο-αποικιοκράτες που έρχονται να λεηλατήσουν τις ακίνητες ιδιοκτησίες και τις υποδομές της χώρας, λιμάνια, δίκτυα ύδρευσης, οδικούς άξονες…
Παρά την συστηματική προπαγάνδα των διαφόρων καθεστωτικών «αναλυτών», «διανοουμένων» και «δημοσιογράφων» και παρά την έως τώρα έλλειψη συντονισμού που θα οργάνωνε την λαϊκή οργή προς την κατεύθυνση μιας γενικευμένης ανυπακοής του συνόλου των κοινωνικών δυνάμεων, η κοινωνική αγανάκτηση φαίνεται πια να φτάνει στο σημείο βρασμού: απεργίες, καταλήψεις δημοσίων κτιρίων, μαζικές διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, προπηλακισμοί των δωσίλογων-προδοτών που συνεχίζουν να καθυβρίζουν και να κοροϊδεύουν αδιάντροπα τον ελληνικό λαό. Η ανοχή έχει τελειώσει απέναντι σε όλους αυτούς που απαιτούν από τον ίδιο τον λαό να συναινέσει στην εξαθλίωσή του, στην επιστροφή σε συνθήκες ζωής του 1940, στην απώλεια της εθνικής ανεξαρτησίας του, υπομένοντας την κατάθλιψη και πολλαπλασιάζοντας τις αυτοκτονίες ή να εξωθηθεί σε μαζική μετανάστευση στο εξωτερικό για καλύτερη τύχη…
Όλοι εκείνοι που επιθυμούν να σώσουν τους τραπεζίτες, καταστρέφοντας οικονομικά, πολιτικά και πολιτισμικά την ελληνική κοινωνία, πρέπει τώρα αμέσως να πεταχτούν δεμένοι χειροπόδαρα στον ωκεανό της λαϊκής απόγνωσης που δημιούργησαν. Μπροστά μας είναι οι ημερομηνίες-σταθμοί για τον αγώνα του λαού ενάντια στη νέα κατοχή. Το 48ωρο 19-20 Οκτωβρίου με την γενική απεργία και τις μεγάλες κινητοποιήσεις που θα τρίξουν συθέμελα το καθεστώς. Η 28η Οκτωβρίου, η επέτειος του «ΟΧΙ!» στους φασίστες-επίδοξους κατακτητές. Η 17η Νοέμβρη, η επέτειος του «ΟΧΙ!» στην ξενοκίνητη χούντα των συνταγματαρχών. Ο Δεκέμβρης, με το ξέσπασμα της νεολαίας απέναντι στον αυταρχισμό του κράτους και στα πολύμορφα αδιέξοδα μιας παραγωγικά παρασιτοποιημένης ευρωπαϊκής κοινωνίας του «Νότου». Το αίτημα της γενικής πολιτικής ανυπακοής για να απαλλαγούμε από την νέα κοινοβουλευτική χούντα και να τιμωρήσουμε παραδειγματικά τους υπεύθυνους της σημερινής «ελληνικής τραγωδίας» γίνεται απολύτως επίκαιρο. Άλλωστε, η τελευταία βαλβίδα εκτόνωσης, σε περίπτωση εκλογών, η Ν.Δ., με ή χωρίς όλους εκείνους που θα επιθυμούσαν να «συγκυβερνήσουν» με το ΠΑΣΟΚ των Γιώργου-Βενιζέλου, θα βρεθεί αντιμέτωπη με πολύ αποδυναμωμένες επιλογές εφ’ όσον ακολουθήσει την ίδια καταστροφική συνταγή: παραμονή στο ευρώ –στο κοινό νόμισμα των νεοαποικιοκρατών του ευρωπαϊκού Βορρά, συρρίκνωση του δημοσίου τομέα με ιδιωτικοποιήσεις και «εφεδρείες», συμπίεση των μισθών για την «αύξηση της ανταγωνιστικότητας», διατήρηση των οδηγιών για το δήθεν «άνοιγμα των επαγγελμάτων» με στόχο την προλεταριοποίηση μεσαίων στρωμάτων της κοινωνίας, την μαζική ανεργία και την βίαιη εξαθλίωση όλων… Είναι χαρακτηριστικό ότι ήδη η ηγεσία της Ν.Δ. στρέφεται με τις πρόσφατες δηλώσεις της κατά των απεργών και των εργαζόμενων ή των συνδικαλιστών που «τολμούν να αμφισβητούν τις αποφάσεις της διοίκησης» ή να παρεμποδίσουν τις ιδιωτικές εταιρείες να κόψουν το ρεύμα όσων δεν μπορούν να πληρώσουν τα «χαράτσια» που επιβάλλονται μέσω της ΔΕΗ ή ακόμα να μαζέψουν τα σκουπίδια από τους δρόμους…
Η Ελλάδα, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων μετά την μεταπολίτευση που μετέτρεψαν την χώρα σε ένα οικόπεδο προς αξιοποίηση και κατέστρεψαν τον παραγωγικό της ιστό, κατάντησε όχι απλώς «ψωροκώσταινα», αλλά κλωτσοσκούφι των Ευρωπαίων «εταίρων» της. Η παραγωγικότητα σήμερα, για την νεοφιλελεύθερη αποικιοκρατία, μας επιστρέφει σε συνθήκες ζωής και εργασίας του 19ου αιώνα. Η χώρα υφίσταται την λαίλαπα του μεγαλύτερου προγράμματος αποκρατικοποιήσεων του πλανήτη. Οι οικονομίες και οι ιδιωτικές περιουσίες των κατοίκων κατάσχονται ή δημεύονται. Ξένες δυνάμεις καταστολής των λαϊκών εξεγέρσεων (η ευρω-στρατοχωροφυλακή) εγκαθίστανται στο ελληνικό έδαφος για να αποτρέψουν την προβλεπόμενη ανάφλεξη της λαϊκής οργής. Οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας, με ευθύνη της ηγεσίας τους, θα εξακολουθήσουν να συμμετέχουν με την σιωπή τους σ’ αυτό το πραξικόπημα, όπου το Σύνταγμα και η στοιχειώδης νομιμότητα παραβιάζονται κάθε μέρα από όλες τις πλευρές, ή θα αφουγκρασθούν την οργή του λαού και θα στοιχηθούν πλάϊ του;
Μέσα στον όγκο των καθημερινών προβλημάτων που γονατίζουν τους πολίτες στα ζητήματα της άμεσης επιβίωσής τους, δεν πρέπει να ξεχάσουμε το τελευταίο άρθρο του Συντάγματος που μας νομιμοποιεί να υπερασπιστούμε μόνοι μας, με κάθε τρόπο, την πατρίδα μας, την αξιοπρέπειά μας, την ελευθερία μας, την κοινή μας τελικά μοίρα. Για να αποτρέψουμε τα χειρότερα, που έρχονται πάνω μας με ταχύτητα αφηνιασμένου αλόγου, είναι αναγκαίο να ξεπεράσουμε την κακομοιριά και τις πρακτικές του αυτο-ενοχοποιημένου δουλοπάροικου-ραγιά και να βρούμε ξανά το ιστορικό ανάστημα του ΟΧΙ διεκδικώντας την δημοκρατία μαζί με ο,τιδήποτε άλλο μας ανήκει δικαιωματικά. Για να μην γίνει η ελληνική κοινωνία θυσία στο ολοκαύτωμα της χρεωκοπίας που μας σέρνουν Ε.Ε.-Τρόϊκα-ΔΝΤ και κυβέρνηση. Για να μην χύσει ξανά ο ελληνικός λαός άδικα το αίμα του σε μια νέα εθνική καταστροφή.
Αφήνοντας κατά μέρος τις διασπαστικές κενολογίες περί δεξιάς και αριστεράς, καλούμε όλες τις δημοκρατικές και πατριωτικές οργανώσεις και όλους τους συνδικαλιστικούς φορείς του κόσμου της εργασίας να συμπτύξουν άμεσα τις δυνάμεις τους γύρω από ένα κύριο αίτημα: την ανατροπή της χούντας Παπανδρέου-Βενιζέλου και την σύλληψη των πρωτεργατών και των συνεργατών τους. Την αναβάθμιση των λαϊκών αγώνων στο επίπεδο της γενικής πολιτικής απεργίας.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΠΑΜ
16/10/2011
Επτά δεκαετίες μετά τον Οκτώβριο του 1940, ο ελληνικός λαός υποχρεώνεται να δώσει ξανά τον υπέρτατο αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία, την δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη. Τα ψέματα τελείωσαν, ο στόχος των επίδοξων σφαγέων μας είναι κυνικά ξεκάθαρος.
Η κατοχική κυβέρνηση, ως πειθήνιο όργανο των «δανειστών»-τοκογλύφων και των αρπακτικών του Δ’ Ράϊχ, έχει κηρύξει για λογαριασμό των αφεντικών της τον πόλεμο στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας: απολύσεις, «εφεδρείες», ληστρική αρπαγή μισθών και συντάξεων, κατάργηση επιδομάτων και φοροαπαλλαγών, διπλές και τριπλές φοροεπιδρομές με μέτρα που συνιστούν δήμευση των ιδιωτικών περιουσιών, ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου σε τιμή ευκαιρίας σε Νεοναζί «επενδυτές» και άλλους νέο-αποικιοκράτες που έρχονται να λεηλατήσουν τις ακίνητες ιδιοκτησίες και τις υποδομές της χώρας, λιμάνια, δίκτυα ύδρευσης, οδικούς άξονες…
Παρά την συστηματική προπαγάνδα των διαφόρων καθεστωτικών «αναλυτών», «διανοουμένων» και «δημοσιογράφων» και παρά την έως τώρα έλλειψη συντονισμού που θα οργάνωνε την λαϊκή οργή προς την κατεύθυνση μιας γενικευμένης ανυπακοής του συνόλου των κοινωνικών δυνάμεων, η κοινωνική αγανάκτηση φαίνεται πια να φτάνει στο σημείο βρασμού: απεργίες, καταλήψεις δημοσίων κτιρίων, μαζικές διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, προπηλακισμοί των δωσίλογων-προδοτών που συνεχίζουν να καθυβρίζουν και να κοροϊδεύουν αδιάντροπα τον ελληνικό λαό. Η ανοχή έχει τελειώσει απέναντι σε όλους αυτούς που απαιτούν από τον ίδιο τον λαό να συναινέσει στην εξαθλίωσή του, στην επιστροφή σε συνθήκες ζωής του 1940, στην απώλεια της εθνικής ανεξαρτησίας του, υπομένοντας την κατάθλιψη και πολλαπλασιάζοντας τις αυτοκτονίες ή να εξωθηθεί σε μαζική μετανάστευση στο εξωτερικό για καλύτερη τύχη…
Όλοι εκείνοι που επιθυμούν να σώσουν τους τραπεζίτες, καταστρέφοντας οικονομικά, πολιτικά και πολιτισμικά την ελληνική κοινωνία, πρέπει τώρα αμέσως να πεταχτούν δεμένοι χειροπόδαρα στον ωκεανό της λαϊκής απόγνωσης που δημιούργησαν. Μπροστά μας είναι οι ημερομηνίες-σταθμοί για τον αγώνα του λαού ενάντια στη νέα κατοχή. Το 48ωρο 19-20 Οκτωβρίου με την γενική απεργία και τις μεγάλες κινητοποιήσεις που θα τρίξουν συθέμελα το καθεστώς. Η 28η Οκτωβρίου, η επέτειος του «ΟΧΙ!» στους φασίστες-επίδοξους κατακτητές. Η 17η Νοέμβρη, η επέτειος του «ΟΧΙ!» στην ξενοκίνητη χούντα των συνταγματαρχών. Ο Δεκέμβρης, με το ξέσπασμα της νεολαίας απέναντι στον αυταρχισμό του κράτους και στα πολύμορφα αδιέξοδα μιας παραγωγικά παρασιτοποιημένης ευρωπαϊκής κοινωνίας του «Νότου». Το αίτημα της γενικής πολιτικής ανυπακοής για να απαλλαγούμε από την νέα κοινοβουλευτική χούντα και να τιμωρήσουμε παραδειγματικά τους υπεύθυνους της σημερινής «ελληνικής τραγωδίας» γίνεται απολύτως επίκαιρο. Άλλωστε, η τελευταία βαλβίδα εκτόνωσης, σε περίπτωση εκλογών, η Ν.Δ., με ή χωρίς όλους εκείνους που θα επιθυμούσαν να «συγκυβερνήσουν» με το ΠΑΣΟΚ των Γιώργου-Βενιζέλου, θα βρεθεί αντιμέτωπη με πολύ αποδυναμωμένες επιλογές εφ’ όσον ακολουθήσει την ίδια καταστροφική συνταγή: παραμονή στο ευρώ –στο κοινό νόμισμα των νεοαποικιοκρατών του ευρωπαϊκού Βορρά, συρρίκνωση του δημοσίου τομέα με ιδιωτικοποιήσεις και «εφεδρείες», συμπίεση των μισθών για την «αύξηση της ανταγωνιστικότητας», διατήρηση των οδηγιών για το δήθεν «άνοιγμα των επαγγελμάτων» με στόχο την προλεταριοποίηση μεσαίων στρωμάτων της κοινωνίας, την μαζική ανεργία και την βίαιη εξαθλίωση όλων… Είναι χαρακτηριστικό ότι ήδη η ηγεσία της Ν.Δ. στρέφεται με τις πρόσφατες δηλώσεις της κατά των απεργών και των εργαζόμενων ή των συνδικαλιστών που «τολμούν να αμφισβητούν τις αποφάσεις της διοίκησης» ή να παρεμποδίσουν τις ιδιωτικές εταιρείες να κόψουν το ρεύμα όσων δεν μπορούν να πληρώσουν τα «χαράτσια» που επιβάλλονται μέσω της ΔΕΗ ή ακόμα να μαζέψουν τα σκουπίδια από τους δρόμους…
Η Ελλάδα, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων μετά την μεταπολίτευση που μετέτρεψαν την χώρα σε ένα οικόπεδο προς αξιοποίηση και κατέστρεψαν τον παραγωγικό της ιστό, κατάντησε όχι απλώς «ψωροκώσταινα», αλλά κλωτσοσκούφι των Ευρωπαίων «εταίρων» της. Η παραγωγικότητα σήμερα, για την νεοφιλελεύθερη αποικιοκρατία, μας επιστρέφει σε συνθήκες ζωής και εργασίας του 19ου αιώνα. Η χώρα υφίσταται την λαίλαπα του μεγαλύτερου προγράμματος αποκρατικοποιήσεων του πλανήτη. Οι οικονομίες και οι ιδιωτικές περιουσίες των κατοίκων κατάσχονται ή δημεύονται. Ξένες δυνάμεις καταστολής των λαϊκών εξεγέρσεων (η ευρω-στρατοχωροφυλακή) εγκαθίστανται στο ελληνικό έδαφος για να αποτρέψουν την προβλεπόμενη ανάφλεξη της λαϊκής οργής. Οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας, με ευθύνη της ηγεσίας τους, θα εξακολουθήσουν να συμμετέχουν με την σιωπή τους σ’ αυτό το πραξικόπημα, όπου το Σύνταγμα και η στοιχειώδης νομιμότητα παραβιάζονται κάθε μέρα από όλες τις πλευρές, ή θα αφουγκρασθούν την οργή του λαού και θα στοιχηθούν πλάϊ του;
Μέσα στον όγκο των καθημερινών προβλημάτων που γονατίζουν τους πολίτες στα ζητήματα της άμεσης επιβίωσής τους, δεν πρέπει να ξεχάσουμε το τελευταίο άρθρο του Συντάγματος που μας νομιμοποιεί να υπερασπιστούμε μόνοι μας, με κάθε τρόπο, την πατρίδα μας, την αξιοπρέπειά μας, την ελευθερία μας, την κοινή μας τελικά μοίρα. Για να αποτρέψουμε τα χειρότερα, που έρχονται πάνω μας με ταχύτητα αφηνιασμένου αλόγου, είναι αναγκαίο να ξεπεράσουμε την κακομοιριά και τις πρακτικές του αυτο-ενοχοποιημένου δουλοπάροικου-ραγιά και να βρούμε ξανά το ιστορικό ανάστημα του ΟΧΙ διεκδικώντας την δημοκρατία μαζί με ο,τιδήποτε άλλο μας ανήκει δικαιωματικά. Για να μην γίνει η ελληνική κοινωνία θυσία στο ολοκαύτωμα της χρεωκοπίας που μας σέρνουν Ε.Ε.-Τρόϊκα-ΔΝΤ και κυβέρνηση. Για να μην χύσει ξανά ο ελληνικός λαός άδικα το αίμα του σε μια νέα εθνική καταστροφή.
Αφήνοντας κατά μέρος τις διασπαστικές κενολογίες περί δεξιάς και αριστεράς, καλούμε όλες τις δημοκρατικές και πατριωτικές οργανώσεις και όλους τους συνδικαλιστικούς φορείς του κόσμου της εργασίας να συμπτύξουν άμεσα τις δυνάμεις τους γύρω από ένα κύριο αίτημα: την ανατροπή της χούντας Παπανδρέου-Βενιζέλου και την σύλληψη των πρωτεργατών και των συνεργατών τους. Την αναβάθμιση των λαϊκών αγώνων στο επίπεδο της γενικής πολιτικής απεργίας.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΠΑΜ
16/10/2011
Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011
Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011
Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011
Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011
ΕΔΩ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΜΑΧΗ. ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ, ΠΑΜΕ ΚΕΡΑΤΕΑ.
Τα ψέματα τελείωσαν
Ώρα με την ώρα αποδεικνύεται περίτρανα ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν έχει υποχωρήσει ούτε σπιθαμή από την ειλημμένη απόφασή της να κατασκευάσει χωματερή στην αρχαιολογική περιοχή του Οβριόκαστρου. Όλα τα άλλα ωραία περί δήθεν συναινετικής λύσης και ειλικρινούς διαλόγου των κατοίκων με την πολιτεία, είναι στάχτη στα μάτια των «ιθαγενών» της Λαυρεωτικής, για να κάμψουν την αγωνιστικότητά τους και να κοιμίσουν όλους όσοι έδωσαν το αίμα και την ψυχή τους για να αποτρέψουν την ολοκληρωτική καταστροφή του τόπου μας. Το είχαμε πει σε ανύποπτο χρόνο και το ξαναλέμε πλέον ανοιχτά χωρίς την παραμικρή επιφύλαξη. Η πολιτεία υποχώρησε ατάκτως στην περίπτωση της Κερατέας, όχι γιατί πραγματικά δείλιασε, αλλά γιατί ο αγώνας των κατοίκων της Λαυρεωτικής, είχε πάρει εμβληματικό χαρακτήρα, ήταν σημείο αναφοράς για ολόκληρη την Ελλάδα και όχι μόνο. Ήταν το χειρότερο παράδειγμα αγώνα και αντίστασης για μια κυβέρνηση πολιτικών απατεώνων, που ήθελαν μια...
ολόκληρη κοινωνία από τον Έβρο και το Καστελόριζο έως την Κέρκυρα και την Κρήτη, να καθυποτάξουν με το «δόγμα του σοκ» στα δεσμά του μνημονίου. Ήθελαν τους Έλληνες αποχαυνωμένους, ζαλισμένους, μουδιασμένους και δειλούς από τα απανωτά χτυπήματα της προπαγάνδας για την απειλή της επερχόμενης χρεοκοπίας που ζούμε μήνα με το μήνα, μέρα με τη μέρα. Ήθελαν τους Έλληνες πειθήνια όργανα για να υποταχθούν στην πολιτική της οικονομικής εξαθλίωσης και η Κερατέα, ήταν τρανταχτό παράδειγμα προς αποφυγήν, για το πώς αντιμετωπίζει μια ενωμένη κοινωνία την αδικία, το προκλητικό ψέμα, την πολιτική υπεροψία, την απάτη και την φασιστική πολιτική του αποφασίζομεν και διατάσσομεν.
ολόκληρη κοινωνία από τον Έβρο και το Καστελόριζο έως την Κέρκυρα και την Κρήτη, να καθυποτάξουν με το «δόγμα του σοκ» στα δεσμά του μνημονίου. Ήθελαν τους Έλληνες αποχαυνωμένους, ζαλισμένους, μουδιασμένους και δειλούς από τα απανωτά χτυπήματα της προπαγάνδας για την απειλή της επερχόμενης χρεοκοπίας που ζούμε μήνα με το μήνα, μέρα με τη μέρα. Ήθελαν τους Έλληνες πειθήνια όργανα για να υποταχθούν στην πολιτική της οικονομικής εξαθλίωσης και η Κερατέα, ήταν τρανταχτό παράδειγμα προς αποφυγήν, για το πώς αντιμετωπίζει μια ενωμένη κοινωνία την αδικία, το προκλητικό ψέμα, την πολιτική υπεροψία, την απάτη και την φασιστική πολιτική του αποφασίζομεν και διατάσσομεν.
Ο Περιφερειακός σχεδιασμός προχωράει κανονικά
Η κυβέρνηση στην υπόθεση της Κερατέας, έκανε πίσω προφασιζόμενη την έναρξη διαλόγου με τους εκλεγμένους φορείς της Λαυρεωτικής. Ισχυρίστηκαν ότι ο αγώνας των κατοίκων ήταν τελικά δίκαιος και ότι η εμπεριστατωμένη και κυρίως υλοποιήσιμη πρόταση του Δήμου Λαυρεωτικής, για την κατασκευή σύγχρονου εργοστασίου επεξεργασίας απορριμμάτων όχι στο Οβριόκαστρο, αλλά στην περιοχή Φοβόλες, ήταν αποδεκτή.
Παρά τις προφορικές διαβεβαιώσεις τους όμως, ο σχεδιασμός που είχαν καθορίσει με επίκεντρο τον αρχαιολογικό χώρο του Οβριόκαστρου, προχωράει χωρίς την παραμικρή παρέκκλιση!!! Όλα υλοποιούνται βάση των χρονοδιαγραμμάτων που έχουν εξαγγείλει από την αρχή χωρίς την παραμικρή τροποποίηση του περιφερειακού σχεδιασμού για αλλαγή χωροθέτησης. Τον Αύγουστο, το αρμόδιο υπουργείο ΥΠΕΚΑ μετά από διυπουργική σύσκεψη, δημοσίευσε την προκαταρτική προκήρυξη για την μελέτη, κατασκευή, χρηματοδότηση και λειτουργία ολοκληρωμένων εγκαταστάσεων διαχείρισης απορριμμάτων στην Περιφέρεια Αττικής. Τον Σεπτέμβριο ξεκίνησε η δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση με τους υποψήφιους εργολάβους που θα «χτυπήσουν» τα έργα και ίσως τους επόμενους κιόλας μήνες θα αρχίσουν οι εργασίες για την κατασκευή του ΧΥΤΑ στο Οβριόκαστρο!!!
Ελικόπτερα ξανά πάνω από το Οβριόκαστρο
Κι όλοι εμείς οι κάτοικοι της Κερατέας, ως απλοί παρατηρητές, απορούμε με την παρουσία των ελικοπτέρων που πετάνε τις τελευταίες εβδομάδες σχεδόν καθημερινά πάνω από το Οβριόκαστρο. Ελικόπτερα όπως αυτά της αστυνομίας που έκαναν εναέρια αυτοψία τότε, τον περασμένο Δεκέμβριο, πριν εισβάλουν τα μηχανήματα με τις ορδές των ΜΑΤ.
Οι επιβάτες των σημερινών ελικοπτέρων που πετάνε πάνω από το Οβριόκαστρο, δεν είναι αστυνομικοί -άλλωστε η περιοχή έχει χαρτογραφηθεί μέχρι εκατοστού από την ΕΛ.ΑΣ.- είναι υποψήφιοι εργολήπτες που πρέπει πρώτα να δούνε το χώρο για τον ΧΥΤΑ και μετά να κάνουν την οικονομική πρότασή τους. Δεν τολμάει κανείς εργολάβος να πάει στο χώρο με τζιπ και όλοι προτιμούν την εναέρια περιήγηση στο χώρο. Αυτή είναι η αλήθεια όσο στενάχωρη κι αν ακούγεται για τους εκλεγμένους άρχοντες του τόπου που πιστεύουν ακόμα αφελώς, ότι η συμμετοχή τους σε ανεπίσημα ραντεβού με τους πολιτικούς απατεώνες, είναι η λύση του κορυφαίου προβλήματος που αποτελεί εφιάλτη για ολόκληρη την Λαυρεωτική.
Όταν δεν υπάρχει κάποια γραπτή δέσμευση, τότε όλα είναι στον αέρα, κυριολεκτικά στον αέρα. Οι προφορικές δεσμεύσεις, κύριοι άρχοντες του τόπου, είναι λόγια του αέρα που διαστρεβλώνονται και αναιρούνται την επόμενη κιόλας στιγμή. Κι αν σκεφτεί κανείς ότι ακόμη και για το τεράστιο ζήτημα του χρέους που είναι θέμα ζωής και θανάτου για ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία, ο αρμόδιος υπουργός των Οικονομικών, ψεύδεται και αυτοδιαψεύδεται μέρα παρά μέρα, τότε τι να σκεφτεί κανείς για το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Αττική;
Το ψέμα και την πολιτική απάτη την νοιώσαμε στο πετσί μας και στα διαλυμένα σωθικά μας, από τα καρκινογόνα χημικά που έριξαν κατά χιλιάδες σε άντρες γυναίκες και μικρά παιδιά.
Η «Μεσόγειος» σύμβουλος του Παπακωνσταντίνου!!!
Τι να υποθέσει κανείς επίσης, όταν ένας από τους στενότερους συνεργάτες – συμβούλους του νέου υπουργού Περιβάλλοντος, Γιώργου Παπακωνσταντίνου, είναι ο Τάσος Χωμενίδης. Για όσους δεν γνωρίζουν, ο Τάσος Χωμενίδης, είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της εταιρίας Μεσόγειος, που ένα μεγάλο μετοχικό μέρος της ανήκει στην τράπεζα Eurobank. Η εταιρία Μεσόγειος είναι η εταιρία που ανέλαβε την αποτυχημένη εργολαβία για την κατασκευή ΧΥΤΑ στην Κερατέα, και ήταν αυτή που έφερε τα καμένα πλέον μηχανήματα στην κορυφή του Οβριόκαστρου. Έτσι απλά είναι τα πράγματα και ας μην εθελοτυφλούμε. Τα ψέματα τελείωσαν. Ο λύκος είναι με τους δήθεν φίλους μας. Για του λόγου το αληθές σας παραθέτουμε το αποκαλυπτικό δημοσίευμα της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα» την Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011 που αναφέρεται στην διαπλοκή των σκουπιδιών στην Αττική.
Η τελική λύση
Το σχέδιο άλωσης του Οβριόκαστρου, από εδώ και πέρα είναι ιδιαίτερα απλό και αποτελεσματικό. Πρώτα θα ματώσει οικονομικά όλη η Ελλάδα και όταν πια η εξαθλίωση θα αγγίξει σχεδόν το σύνολο των νοικοκυριών, τότε θα έρθει η σειρά της Λαυρεωτικής, κάτι που δεν θα αργήσει και πολύ. Το καταλυτικό επιχείρημα θα είναι ότι, «…δεν μπορεί όλη η Ελλάδα να λιμοκτονεί και η χώρα να μην μπορεί να βάλει στα ταμία της την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, γιατί μερικές εκατοντάδες «αλήτες» αντιδρούν στην διαχείριση των απορριμμάτων της Αττικής.» Προκλητικά προσβλητικό επιχείρημα που το έχουμε όμως ξανακούσει, αλλά αυτή τη φορά η οικονομική ανέχεια θα του προσδώσει νέα «πατριωτική» διάσταση. Κάνουν όμως ένα ουσιώδες λάθος. Ο δίκαιος αγώνας της Κερατέας, έχει περάσει στο υποσυνείδητο του Έλληνα και δεν αργεί να ξυπνήσει το DNA της αντίστασης στην βαρβαρότητα. Αυτό ας μην το ξεχνάει κανείς. Άλλωστε είπαμε ότι πλέον τα ψέματα τελείωσαν οριστικά.
ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΑΚΡΟΤΕΛΕΥΤΙΟΥ.
«και όταν πολλοί άνθρωποι με ρωτούν αν έχουμε την στήριξη, η πρώτη μου απάντηση είναι: «αυτό δεν είναι πρόβλημά μου», λέω πως είμαι εδώ για να δουλέψω για την χώρα, να σώσω την χώρα, να αλλάξω την χώρα, είτε επανεκλεγώ είτε όχι δεν με ενδιαφέρει, με ενδιαφέρει να σώσω την χώρα».
gap
gap
ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΥ
Το Δημοκρατικό Πολίτευμα, το οποίο υποστηρίζεται ότι επικρατεί στη χώρα μας, προβλέπει ότι οι Νόμοι ψηφίζονται από την Βουλή μετά από εισηγήσεις των αρμόδιων Υπουργών της Κυβέρνησης, η οποία, έχοντας την Κοινοβουλευτική πλειοψηφία και δεδομένη την απροθυμία βουλευτών της να πουν κάποτε ένα όχι στα όσα τους ζητούν να ψηφίσουν, αποφασίζει κυριαρχικά για τις τύχες της χώρας και των πολιτών της. Υποτίθεται ότι η ψήφιση των Νόμων γίνεται πάντα μέσα στα Συνταγματικά πλαίσια, τα οποία το Νομοθετικό Σώμα (η Βουλή δηλαδή) δεν μπορεί να τα υπερβεί και, αν το πράξει, τότε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει το Συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα να μην δέχεται έναν αντισυνταγματικό Νόμο και να τον αναπέμψει στη Βουλή (άρθρο 42 του Συντάγματος). Εκτός από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας το ίδιο το Σύνταγμα έχει καθιερώσει και άλλον θεματοφύλακα των Συνταγματικών διατάξεων και αυτός είναι ο Δικαστής, που καλείται κάθε φορά να εφαρμόσει το Νόμο, έχοντας υποχρέωση (όχι απλά δυνατότητα) να μην εφαρμόζει Νόμους, που έρχονται σε σύγκρουση με το Σύνταγμα (άρθρο 87 του Συντάγματος).
Το τελευταίο χρονικό διάστημα, με την απειλή της οικονομικής καταστροφής της χώρας, την πίεση της τρόικας και τις «μεγάλες αλλαγές» τάχα για τις οποίες ο Πρωθυπουργός υποστηρίζει ότι εκλέχτηκε από τον ελληνικό λαό, ψηφίζονται από τη Βουλή σειρά από αντισυνταγματικούς Νόμους, οι περισσότεροι από τους οποίους σχετίζονται με την αναδρομική επιβολή φόρων και άλλων επιβαρύνσεων, που ρητά απαγορεύεται από το Σύνταγμα. Όμως όλοι αυτοί οι Νόμοι φέρουν την υπογραφή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Καμία αντίδραση ή έστω διαφωνία εκ μέρους του. Πώς άλλωστε να το πράξει, αφού και ο ίδιος είναι κομμάτι του κόμματος, που σήμερα ψηφίζει αυτούς τους Νόμους;;; Πώς να αντιδράσει όταν και ο ίδιος, όταν ήταν βουλευτής ή Υπουργός, ψήφισε ή εισηγήθηκε αντισυνταγματικούς νόμους στο βωμό των «εθνικών» αναγκών εκείνης της εποχής;;
Από την άλλη μεριά πόσες φορές ελληνικά δικαστήρια αρνήθηκαν να εφαρμόσουν αντισυνταγματικούς νόμους; Και αν υπήρξαν κάποιοι θαρραλέοι δικαστές στις μικρές βαθμίδες της δικαιοσύνης, που το έπραξαν, ήλθαν τα Ανώτατα Δικαστήρια να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους, αποκαθιστώντας την «τάξη». Πώς άλλωστε θα αξιώσουν την επιλογή τους σε ανώτατα αξιώματα της Δικαιοσύνης, τα οποία «χαρίζει» η εκάστοτε Κυβέρνηση στους «πιστούς» ή πώς θα ζητήσουν επαξίως τη συμμετοχή τους σε κάποιο Δ.Σ Κρατικής Επιχείρησης ή φορέα μετά την συνταξιοδότησή τους; Επομένως οι δύο δικλείδες που το ίδιο το Σύνταγμα έχει καθιερώσει για την προστασία του, όπως είδαμε, αδρανούν ή αλληθωρίζουν.
Υπάρχει όμως και ένας τρίτος πόλος προστασίας και υπεράσπισης του Συντάγματος: Είναι ο ίδιος ο λαός, στον οποίο το Σύνταγμα αναθέτει την πιστή τήρηση των διατάξεών του (4η παράγραφος του άρθρου 120: «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία»).
Τίθεται όμως το ερώτημα: Πώς μπορεί ο τρίτος αυτός πόλος να αντιδράσει; Πώς μπορεί να αποκρούσει την ψήφιση και κυρίως την εφαρμογή αντισυνταγματικών νόμων; Με την ατομική, αλλά και μαζική άρνησή του να συμμορφωθεί με τους νόμους αυτούς. Θα πρέπει λοιπόν να δυναμώσει η αντίδραση και αντίσταση σε αντισυνταγματικές διατάξεις. Αν αυτή πάρει έκταση, είναι βέβαιο ότι θα αφυπνιστούν και οι άλλοι δύο πόλοι προστασίας της Συνταγματικής Τάξης. Όσο μένει αδρανής ο πολίτης, τόσο το Σύνταγμα θα καταλύεται, με τις ευλογίες πολλές φορές αυτών που πρέπει να το προστατεύσουν. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με την επίκληση της ακροτελεύτιας διάταξης του Συντάγματος (114 τότε), έγιναν πριν από κάποιες δεκαετίες αγώνες, προκλήθηκαν συγκρούσεις και χύθηκε αίμα σε εποχές που δεν διακυβεύονταν μάλιστα τόσα αγαθά για τον πολίτη, όσα σήμερα. Η έννοια της ελευθερίας έχει κατά βάση οικονομικό περιεχόμενο. Η οικονομική εξαθλίωση οδηγεί και στην απώλεια της ελευθερίας του ατόμου, το οποίο γίνεται δέσμιο της αναζήτησης τρόπου για την κάλυψη των μέσων διαβίωσης αυτού και της οικογένειάς του, υποκύπτοντας στις κάθε μορφής ανελεύθερες αξιώσεις και στους κανόνες που του επιβάλλουν εκείνοι από τους οποίους εξαρτάται η επιβίωση του. Αυτή η κατάσταση τον οδηγεί σε μια αδράνεια, που την εκμεταλλεύονται οι κρατούντες. Μπορεί όμως ο πολίτης στις σημερινές συνθήκες να αντιδράσει; Ζαλισμένος από τα καθημερινά χτυπήματα των υπαλλήλων της τρόικας έχει χάσει κάθε διάθεση για αγώνα. Θεωρεί ότι τίποτα δεν μπορεί να καλυτερεύσει και αυτή του η πεποίθηση καλλιεργείται πολλές φορές έντεχνα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Εδώ λοιπόν έρχεται να παίξει το ρόλο και μάλιστα σπουδαίο η διανόηση της χώρας μιας και ο φυσικός καθοδηγητής τέτοιου είδους αντιδράσεων, δηλαδή τα κόμματα της αριστεράς έχουν παραλύσει και δεν αντιδρούν όπως θα έπρεπε και όπως θα περίμενε κανείς, περιφρουρώντας απλά τα κεκτημένα τους.
Σημαντικοί φορείς όμως αυτής της δυνατότητας είναι οι Δικηγορικοί Σύλλογοι. Είναι οι μόνοι που έχουν τα μέσα (την τεχνογνωσία αν θέλετε) για να υπερασπιστούν τα λαϊκά συμφέροντα και τους πολίτες από την εξαθλίωση. Φυσικά δεν αρκεί η σύνταξη και υποβολή μιας προσφυγής. Δεν εξαντλείται σ’ αυτό ο σημαντικός ρόλος των Δικηγορικών Συλλόγων. Οφείλουν να γίνουν το μετερίζι κάθε νόμιμης αντίδρασης και αντίστασης στον όλεθρο που ζούμε σήμερα και καθημερινά θα βαθαίνει και θα πλαταίνει. Οφείλουν να σταθούν εμπόδιο στις αυθαιρεσίες της εκτελεστικής εξουσίας, θυμίζοντας σε κάποιους ότι υπάρχει και η τιμωρία για τις αντισυνταγματικές συμπεριφορές, για την παραχώρηση σε τρίτους της Εθνικής Κυριαρχίας, για την ενσυνείδητη εξαθλίωση των Ελλήνων.
Πάτρα 27/9/2011
Θάνος Αμπατζής
Δικηγόρος
Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ. ΛΟΒΕΡΔΟ ΑΝΔΡΕΑ
Σοφία Λαμπίκη
Εκπαιδευτικός Μέσης Εκπαίδευσης
Ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος, μιλώντας το βράδυ της Τετάρτης στην επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, είπε ότι «το ένα εκατομμύριο δημοσίων υπαλλήλων, που ταλαιπωρούν δέκα εκατομμύρια πολίτες με την βεβαιότητα ότι ο δημόσιος τομέας είναι ισόβιος, μας έφτασαν εδώ που μας έφτασαν».(από τον Τύπο) Είμαι μία εκ των διαρκώς καθυβριζόμενων Δημοσίων Υπαλλήλων. Υπηρετώ την Εκπαίδευση 12 χρόνια. Έχω αξιολογηθεί πολλάκις από τους μαθητές μου, τους συναδέλφους, τους προϊσταμένους μου, τις τοπικές κοινωνίες, όπου δούλεψα, ως τουλάχιστον επαρκής. Δεν είναι δική μου ευθύνη που το Κράτος είναι ανίκανο, ως αμιγώς κομματικός μηχανισμός που είναι, να θέσει αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησης και μάλιστα αδικούμαι απ΄ αυτήν τη πρακτική. Έζησα και δούλεψα 4 χρόνια στα Ψαρά που ο υπουργός αγνοεί κατά που πέφτουν. Έχω δουλέψει πριν το Δημόσιο 16 χρόνια στον Ιδιωτικό τομέα όπου και σε όλες τις εργασίες που έκανα αξιολογήθηκα θετικά. Πληρώνω κανονικά τους φόρους μου 30 χρόνια, δεν χρηματοδοτήθηκα ως ΜΚΟ, δεν έλαβα κρατική επιδότηση κανενός τύπου όταν έρρεε το χρήμα, δεν πήρα δωράκι από υποβρύχιο ούτε αντάλλαξα λίμνη με τη Μονή Βατοπεδίου. Έχω εργαστεί σε ΟΛΕΣ τις δουλειές από που πέρασα ,εκτός ωραρίου και πέραν αμοιβής, όταν υπήρξε ανάγκη (στο Δημόσιο δεν είχα ούτε καν την ηθική επιβράβευση). Δεν έχω κάνει στη θητεία μου στο Δημόσιο ούτε μία ώρα αμειβόμενου ιδιαίτερου μαθήματος σε μαθητή. Μού έχουν γίνει τους τελευταίους 20 μήνες, 5 περικοπές οριζόντιου τύπου στις αμοιβές μου που ως εκπαιδευτικού είναι οι χαμηλότερες στο Δημόσιο και αυτή τη στιγμή είναι χαμηλότερες του αντίστοιχου συναδέλφου σε ιδιωτικό σχολείο. Λοιδορούμαι συστηματικά από ανθρώπους που δεν έχουν πληρώσει ποτέ φόρο, ζουν πάμπλουτα και λένε ότι "δεν γουστάρουν να με πληρώνουν πια". Ο μόνιμος χαρακτηρισμός που μου αποδίδεται είναι "κοπρίτης". Με το νέο μισθολόγιο θα φτάσω στα όρια της εξαθλίωσης και με την εργασιακή εφεδρεία δεν μου επιτρέπεται καν να απολυθώ απευθείας, να πάρω την αποζημίωση μου καθώς και ό,τι έχω αποδώσει για το εφάπαξ μου και να φτιάξω μια δουλειά δική μου έξω, στην αγορά. Σήμερα ο Λοβέρδος συλλήβδην με έβαλε στους αποδιοπομπαίους τράγους που ευθύνονται για τα πάντα σ΄ αυτή τη χώρα.. Ο κος υπουργός δεν έχει αξιολογηθεί ποτέ στην Ελλάδα για το έργο το δικό του και των κυβερνήσεων του κόμματός του που διέλυσαν τη χώρα (παρακαλώ να μην μου φέρετε ως επιχείρημα ότι αξιολογείται δια της ανά τετραετίας ψήφου διότι θα καγχάσω) Κε υπουργέ είμαι σίγουρη ότι εάν τα μέλη των κυβερνήσεων σας έδιναν στον ΑΣΕΠ η πλειονότης ούτε κλητήρες δεν θα διοριζόσασταν. Όμως , 20 μήνες τώρα, σας αξιολογεί η τρόικα, ο δικός σας ΑΣΕΠ, και σας έχει αξιολογήσει ως άχρηστους αλλά σας διατηρεί στην εξουσία ως βολικούς και ταπεινούς υπαλλήλους. Αγαπητέ υπουργέ που πάσχετε από σύνδρομο αδικημένου καλλιτέχνη μελοδραματικής ταινίας, θα σας έπρεπε μία μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση καθώς και αστική αγωγή για αποζημίωση αλλά οι φοβερές συνδικαλιστικές μας ενώσεις δεν διαθέτουν μήτε τμήμα νομικής υποστήριξης, αφού χρόνια τώρα αποτελούν το αριστερό σας χέρι. Σας παραδίδω στη χλεύη των σκεπτόμενων ανθρώπων και των έντιμων εργαζόμενων γνωρίζοντας ότι όλοι οι μικροαστοί νοικοκυραίοι θα επικροτήσουν με ζητωκραυγές τις ισοπεδωτικές επικοινωνιακές τακτικές. Θα σας έλεγα : Ντροπή σας, αλλά η έννοια της ντροπής προϋποθέτει την ύπαρξη Αρχών και Συνείδησης που ως φαίνεται δεν διαθέτετε. Εγώ πάντως δεν θα ξεχάσω τους δραματικούς λίβελους σας-άξιους δευτεροκλασσάτου ηθοποιού- και θα σας αναμένω όταν θα έχει παρέλθει η Εξουσία απ΄τα χέρια σας και θα φτάσει η ώρα της αληθινής λαϊκής αξιολόγησής σας.
Σοφία Λαμπίκη
Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011
Άρχισε το σχέδιο «Treuhand'» για την Ελλάδα.
Διαβάζουμε στα προς ..ηλιθίους ρεπορτάζ-ανάγνωσμα πως …
Σύμφωνα με την εβδομαδιαία οικονομική επιθεώρηση WirtschaftsWoche (WiWo), το σχέδιο προβλέπει άμεση μείωση του χρέους της Ελλάδας στο 90% του AΕΠ με τη δημιουργία εταιρείας καταπιστευτικής διαχείρισης 'Treuhand' (Τρόιχαντ), υπό τον έλεγχο της ευρωζώνης, για τις ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα, η οποία θα κάνει αυτό που έκανε η Δυτική Γερμανία στην ηττημένη γεωστρατηγικά-πολιτικά Ανατολική Γερμανία.
Στην διαχείριση αυτής της εταιρείας θα περιέλθουν οι προς ιδιωτικοποίηση φορείς και περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού Δημοσίου. Δηλαδή οι ξένοι θα αναλάβουν να πουλήσουν την ελληνική δημόσια περιουσία.
Η εταιρεία Roland Berger υπολογίζει την αξία τους στα 125 δισ. ευρώ. Προτείνει να διατεθούν τα 60 δισ. ευρώ για την αποπληρωμή του χρέους της Ελλάδας προς τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης και το υπόλοιπο να το αναλάβει ο μηχανισμός στήριξης, EFSF. Με τον τρόπο αυτό το χρέος της Ελλάδας "θα μειώνονταν από το 145% στο 90% του ΑΕΠ" δήλωσε στη WiWo ο διευθυντής της Roland Berger, Μάρτιν Βίτι.
Όλα καλά και ..ωραία αλλά κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να αναφέρει σε τι συνίσταται η λέξη«Τρόιχαντ» που την βάζουν στην ζωή μας. Πολύ θα νομίζουν είναι ίδρυμα εθνικής σωτηρίας. Το « σχέδιο Treuhand» είναι το πιο ισχυρό εργαλείο για τις επιχειρήσεις στον κόσμο της παγκοσμιοποίησης σήμερα. Είναι το κλειδί που λείπει, την αναμόρφωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος στον κόσμο αν και ελάχιστοι έχουν ποτέ ακούσει για αυτό. Είναι ένα εμπορικό μυστικό της ελίτ Ευρωπαίων δικηγόρων, και ισχυρών τραπεζικών συμφερόντων για την δημιουργία μιας σκιώδους οικονομίας και τραπεζικό εργαλείο που διευκολύνει την κίνηση των χρημάτων προς τους φορολογικούς παραδείσους. Από τις διασωστικές τράπεζες για να αυξάνουν την αξία για τους μετόχους τους και να εξαφανίζουν τα συνταξιοδοτικά ταμεία. Με ένα «καλυμμένο» Treuhand μπορείτε να ασκήσετε ανώνυμα πλήρη οικονομικά δικαιώματα στις εμπορικές αγορές σε όλο τον κόσμο κρύβοντας περιουσιακά στοιχεία και τα χρήματα από τους μετόχους και τη φορολογία ίδια. Πολλοί δεν γνωρίζουν ότι οι αμερικανικές εταιρείες χρησιμοποιούν κρυφά Treuhand για να κρύψουν το πεδίο των οικονομικών τους δραστηριοτήτων για παράδειγμα η περιβόητη Halliburton. Η δύναμη της παγκοσμιοποίησης έχει προχωρήσει πέραν των ευρωπαϊκών συνόρων και εργάζεται απαρατήρητα στο εσωτερικό της καπιταλιστικής ελεύθερης αγοράς.
Λοιπόν «Τρόιχαντ» λέγεται και η εμπιστοσύνη, στα γερμανικά. Η Τρόιχαντ, ή το Τρόιχαντ, είναι το ίδρυμα που κλήθηκε να διαχειριστεί την αποκρατικοποίηση - ιδιωτικοποίηση των κρατικών επιχειρήσεων και της κρατικής περιουσίας της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας, έπειτα από την ενοποίηση της Γερμανίας το 1990, μετά την Πτώση του Τείχους και είναι συνώνυμο με το μεγαλύτερο ξεπούλημα – διάλυση μιας χώρας. Το Τρόιχαντ, δηλαδή, σε ελεύθερη μετάφραση, το Ταμείο Αξιοποίησης Γερμανικής Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, που ιδρύθηκε από τον κ. Κολ «για τη μαζική εκποίηση της δημόσιας περιουσίας της προσαρτημένης Γερμανικής Λαϊκής Δημοκρατίας».
Για την ιστορία Το Τreuhandanstalt αποδίδεται από κάποιους και ως «ίδρυμα καταπιστευτικής διαχείρισης», πρόκειται, δηλαδή, για μια οργάνωση δημοσίου δικαίου. Την 1η Ιουλίου 1990, έμπαινε σε εφαρμογή ο στόχος της «Τροϊχαντάνσταλτ»: Η ιδιωτικοποίηση της κρατικής περιουσίας της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Βασικό σλόγκαν της; «Η καλύτερη εξυγίανση μιας επιχείρησης, είναι η ιδιωτικοποίησή της». Πράγματι, «εξυγίανε» 8.500 κρατικές επιχειρήσεις.
Μόνο που ενώ η εγχείρηση πέτυχε, ο ασθενής ..απεβίωσε. Από θανάτους; Όσους θες. Από ζωντανούς νεκρούς, τους ανέργους, τα νέα ζόμπι των σύγχρονων πόλεων, μέχρι πραγματικούς, αληθινούς νεκρούς. Για παράδειγμα, ο πρώτος πρόεδρος του Τρόιχαντ (Ντέτλεφ Ροβέντερ)δολοφονήθηκε επίσημα από τρομοκρατικό χτύπημα. Ανεπίσημα, όμως, τον έφαγε το οργανωμένο έγκλημα, το οποίο είχε αναπτύξει στενότατες σχέσεις με το συγκεκριμένο ίδρυμα, σύμφωνα με κακές γλώσσες που γνώριζαν. Επίσης, το συγκεκριμένο Ταμείο - που αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά και πολιτικά σκάνδαλα της Γερμανίας. Οι εταιρείες που ενσωματώθηκαν στο ταμείο, στην εταιρεία που λέγεται Τρόιχαντ, είχαν 4,5 εκατομμύρια εργαζομένους το 1990 και 1.5 εκατομμύριο το 1994. Δηλαδή, απολύθηκαν τότε 3 εκ. εργάτες.Και ποιος θα μπορούσε να αντιδράσει; Η Τρόιχαντ βρισκόταν υπό καθεστώς νοµικής προστασίας. Η αξία των προς πώληση ακινήτων και εταιρειών είχε τότε υπολογισθεί, αρχικώς, σε κάτι μεταξύ 200 και 600 δισ. μάρκων. Εν τέλει, δε, συγκεντρώθηκαν μόνο κάπου 45 δισ. μάρκα. Να ειπωθεί εδώ, ομοίως, ότι, όταν διαλύθηκε η εν λόγω εταιρεία, η ίδια άφησε πίσω περίπου 270 δισ. μάρκα (περίπου 135 δισ. ευρώ), ως παθητικό, τα οποία φυσικά κάλυψαν, στη συνέχεια, οι γερμανοί φορολογούμενοι. Πάρα πολλές επιχειρήσεις, είτε πουλήθηκαν σε εξευτελιστικές τιμές, είτε πουλήθηκαν έναντι ενός (1) μάρκου! Για παράδειγμα, την εταιρεία υψηλής τεχνολογίας Robotron την έκλεισαν και απέλυσαν 12.000 εργαζομένους. Μέσα σε µία ηµέρα. Η Τreuhandanstalt είναι ο ορισμός του ξεπουλήματος για όσα-όσα. Θυμίζουμε την περίπτωση της επιχείρησης WBB, της μεγαλύτερης εταιρείας κατασκευής εγκαταστάσεων θέρμανσης στη Γερμανία, με αξία που υπολογιζόταν στα 160 εκατ. μάρκα. Δια χειρός Τρόιχαντ πουλήθηκε μόλις για δύο εκατ. μάρκα, στον δυτικογερμανό επιχειρηματία Μίχαελ Ρότμαν. Αυτός απέλυσε τους 1.200 εργαζομένους, έκλεισε την επιχείρηση, πούλησε τα ακίνητά της για 150 εκατ. μάρκα και έφυγε με τα χρήματα στο εξωτερικό. Ύστερα από 14 χρόνια ο Ρότμαν καταδικάστηκε - το 2009 - για απιστία, σε τρία χρόνια φυλάκιση. Και δεν ήταν μόνος. Περισσότερες από 4.000 δίκες έγιναν για κακοδιαχείριση.
Αυτό το μοντέλο της ανατολικογερμανικής Τreuhand είναι που θέλουν να μας πλασάρουν υπό τον κωδικό «Τρόιχαντ για την Ελλάδα » η για να μην καταλαβαίνουν οι χαχόλοι, εταιρεία καταπιστευτικής διαχείρισης 'Treuhand' (Τρόιχαντ) των ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα, υπό τον έλεγχο της Ευρωζώνης. Δηλαδή την αποκρατικοποίηση και ξεπούλημα αντί πινακίου φακής της περιουσίας του ελληνικού Δημοσίου, στα καιροφυλακτούντα τρωκτικά τους έτσι όπως το απαιτούν τώρα η τρόικα και οι διεθνείς αγορές».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)