Χορτάσαμε.

Εφάγαμε χορτάσαμε 

των αλλωνών το χρέος 

που είναι αποτέλεσμα 

τ' άνετου καναπέως. 

Της γυάλινης οθόνης

και του κακού μας του καιρού

της αντιθέσεως γνώμης.

Πιστέψαμε, παλέψαμε 

το καθεστώς, τον τρόμο,

καθάρια γνώμη είχαμε

την είπαμε στο δρόμο.

Τις μάχες που παλέψαμε

τις δώσαμε με τόλμη

μα δεν σταθήκαν δυνατό

ν' αλλάξουνε τη γνώμη.

Τη γνώμη την πουτάνα

του κάθε γέρου και κυράς

τ' ανέργου, του εμπόρου,

του κάθε αντιστασιακού

και του ισόγειου χώρου.

Κι έτσι λοιπόν ξεκίνησε 

ο γολγοθάς ο ίδιος,

με τους φασίστες στη βουλή

ο τρόμος ο επίγειος.

Και τι θα άλλαζα μου λες

αν γύριζα πιο πίσω?

τα ίδια θε να έκανα

άντε, να μη γαμίσω.

Μια πίκρα έχω στη καρδιά

για τα δεινά που θα'ρθουν

που δεν τα αποτρέψαμε

και τελειωμό δεν θα 'χουν

Και οι ανθρώποι απο ψηλά

που μας κοιτάν', θα κλαίνε,

γιατί κι αν προσπαθήσανε 

να μας ταρακουνήσουν,

τίποτα δεν κατάφεραν

γι'αυτό θα μας αφήσουν.

Μα τώρα φίλε μου καλέ

κλείνω και ασφαλίζω

κι άμα θα βγούμε στο βουνό

κι αντάρτικο όταν γίνει

στου Ευρυτάνα το βουνό

η σύναξη θα γίνει.

Λυπάμαι πολύ που δεν καταφέραμε να νικήσουμε την αμορφωσιά των ανιστόριτων ανεγκέφαλων συμπολιτών μας η οποία θα μας οδηγήσει σε πολύ σκοτεινούς δρόμους. 

Ο στρατός του Δ' Ράιχ είναι εδώ και δυστυχώς ήρθε για να μείνει. 

Και όπως ακούσαμε κι εχθές, εγέρθητι...