Θέλετε να μάθετε την αλήθεια; Ανοίξτε τ’ αυτιά σας και ακούστε την!

ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ, ΑΣ ΠΕΘΑΝΕΙ....

Ξέρετε πιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας; Μήπως είπατε η ύφεση; Ε, αυτό κατά τους κυβερνώντες δεν είναι παρά ένα είδος φυσικού φαινομένου, το οποίο με την πάροδο του χρόνου θα το ξεπεράσουμε. Τι σημασία έχει αν πάρει μερικά χρονάκια. Τι είναι 5, 10, 20, 30 χρόνια μπροστά στην αιωνιότητα. Θα μου πείτε, πόσοι θα ζουν τότε για να δουν το ξεπέρασμα της ύφεσης, όχι στα λόγια και τους αριθμούς, αλλά στην πράξη, στο μεροκάματο, στη δουλειά και στο βιοτικό επίπεδο της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού; Ε, ας μην είμαστε κακόβουλοι και κακεντρεχείς. Δεν χρειαζόμαστε όλοι στην Ελλάδα. Να, αν μείνουμε οι μισοί στην χώρα, αυτόματα θα διπλασιαστούν οι μισθοί και η ανεργία θα εξαφανιστεί. Αν μείνουμε μόνο το 1/3 τότε θα ζούμε σαν μαχαραγιάδες. Αφήστε που έχουμε του μετανάστες να μας κάνουν τις δουλειές και την Χρυσή Αυγή να εξασφαλίζει ότι μόλις ζητήσουν μεροκάματο θα «εξαφανίζονται». Όσο λιγότεροι μείνουμε στην χώρα, τόσο καλύτερα θα ζήσουμε. Υπάρχει πιο φωτεινό όραμα για την Ελλάδα μας; Τι θέλετε λοιπόν και φωνάζετε για την ανεργία, τους ηλικιωμένους που δεν την βγάζουν με την σύνταξη, τους ασφαλισμένους χωρίς ουσιαστική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τους αρρώστους που πεθαίνουν χωρίς νοσοκομεία, τα παιδιά που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Αφήστε τους να βγουν από την μέση, αφήστε τους να χαθούν μια ώρα αρχύτερα και θα δείτε τι ωραία που θα είναι η Ελλάδα χωρίς αυτούς.

Δεν ακούσατε προεκλογικά τον κ. Βενιζέλο να λέει ότι όσοι είναι σε απόγνωση και ορισμένοι οδηγούνται στην αυτοκτονία, αυτό σημαίνει ότι είναι εκ φύσεως προβληματικοί; Τι θέλετε δηλαδή να ταΐζουμε τους προβληματικούς; Δεν ακούσατε τον κ. Στουρνάρα που μας είπε ότι έχουμε το ακριβότερο κοινωνικό κράτος στην ευρωζώνη και το πληρώνουμε με δάνεια; Τι το θέλουμε το κοινωνικό κράτος; Γιατί να το πληρώνουμε; Για όλους αυτούς τους ανεπρόκοπους που τους αρέσει να κλαίγονται για τις συντάξεις, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την υγεία, κλπ.; Άμα θέλεις συντάξεις, φάρμακα και υγεία, βγάλε από το πορτοφόλι σου και πλήρωσε για να έχεις. Αν δεν μπορείς, να πας να ψοφήσεις, γιατί να σε πληρώνουν οι άλλοι. Τι θέλετε; Θέλετε να χάσουμε την φάρα από σόι, όπως τους Παπανδρέηδες, τους Σαμαράδες, τους Βενιζέλους και όλους τους υπόλοιπους του οικείου φυράματος, για να επιβιώσει η πλέμπα; Για συνέλθετε! Μεροκαματιάρηδες μια ζωή και ζητάτε από την κυβέρνηση να ασχοληθεί με το τι θα απογίνεται; Όποιος έχει μπάρμπα στην Κορώνη, ή έστω στην Πύλο, όποιος έχει ματσωθεί γερά, ή τέλος πάντων όποιος έχει γερές δικτυώσεις εντός κι εκτός Ελλάδας θα επιβιώσει, οι υπόλοιποι ας κάνουν το κουμάντο τους. Ζούμε στην πράξη την «κοινωνία της ευγονικής» που τόσο πολύ ποθούσαν να οικοδομήσουν εγκέφαλοι σαν τον δόκτωρ Μέγκελε, ο οποίος ήταν μια παρεξηγημένη ιδιοφυία που μόνο τώρα καταλαβαίνουν οι πολιτικοί ιδίως της ευρωζώνης την αξία των οραμάτων του και πασχίζουν να τα μετουσιώσουν σε πραγματικότητα. Τώρα, αν χαθούν μερικά εκατομμύρια, δεν πειράζει. Έχουμε γίνει πολλοί και ήρθε ο καιρός να αραιώνουμε.
Η κυβέρνηση λοιπόν έχει με πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθεί. Αργά ή γρήγορα θα ξεπεραστεί και η ύφεση, όπως τόσα και τόσα άλλα, γιατί λοιπόν να ανησυχεί γι’ αυτήν και μάλιστα να την θέτει πρώτη προτεραιότητα; Έχει βάλει άλλωστε τους πιο κατάλληλους για να ασχοληθούν μαζί της: π.χ. ο κ. Γεωργίου στην Στατιστική Αρχή για να προσαρμόζει κατάλληλα τα νούμερα όπως έχει διδαχθεί στην Μεγάλη της Απάτης Σχολή, το ΔΝΤ, ο κ. Στουρνάρας με παρατσούκλι «το στουρνάρι» που ξέρει να εκτελεί συμβόλαια θανάτου εναντίον της χώρας από την εποχή Σημίτη, αλλά και ο κ. Χατζηδάκης που είναι μετρ στο γενικό ξεπούλημα. Με τέτοιο πολιτικό προσωπικό μπορείς να μην αισθάνεσαι σιγουριά για το αύριο! Ποιοι θέλετε δηλαδή να αναλάβουν την διακυβέρνηση της χώρας; Οι μεροκαματιάρηδες; Σιγά! Τι ξέρουν αυτοί από διακυβέρνηση μπροστά στα καμάρια της πολιτικής;
Στο κάτω-κάτω της γραφής ποιους αφορά η ύφεση; Τους εργαζόμενους με δουλειές χωρίς μεροκάματο, χωρίς παρών και μέλλον, αλλά και τους ανέργους που δεν μπορούν να βρουν δουλειά. Ε, και; Αφού δεν βρίσκουν ψωμί να φάνε, ας φάνε παντεσπάνι! Όποιος δεν έκανε μια αρπαχτή στην ζωή του, όποιος δεν χώθηκε σε κανένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα για να τα μασήσει, όποιος δεν τα βρήκε με του κυβερνήτες για να εισπράττει εν λευκώ, όποιος δεν σκαρφίστηκε έργα και επενδύσεις του αέρα για να τα κονομήσει μαζί με τους πολιτικούς του φίλους, όποιος δεν σταμάτησε μπροστά σε τίποτε προκειμένου να ρημάξει, να λεηλατήσει και να φτιάξει περιουσίες, τότε αυτός είναι ένας αποτυχημένος. Με τους αποτυχημένους θα ασχολούμαστε τώρα; Αυτοί το μόνο που ξέρουν είναι να μιλάνε για εντιμότητα και αξιοπρέπεια, για δουλειά και προκοπή και ύστερα να σέρνονται στις αυλές των μεγάλων για μια υπόσχεση. Μ’ αυτούς θα ασχοληθούμε; Η μόνη τους αξία είναι η ψήφος τους. Όπως ακριβώς την εποχή της αρχαίας Ρώμης όπου κατά χιλιάδες οι προλετάριοι συντηρούνταν με συσσίτια και επιδόματα από τις μεγάλες φαμίλιες των πατρικίων μόνο και μόνο για την ψήφο τους. Αφού την δώσανε, τώρα τι ζητάνε; Ας πάνε στα συσσίτια του Καμίνη, ή της Εκκλησίας, ας πάνε στα κοινωνικά παντοπωλεία του Αλαφούζου και της παρέας του. Η κοινωνία φροντίζει. Γιατί να ασχοληθεί μια ολόκληρη κυβέρνηση μαζί τους, όταν έχει άλλα πολύ πιο σοβαρά πράγματα να φροντίσει.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας είναι η αποκατάσταση της αξιοπιστίας της, αυτό μας είπε ο πρωθυπουργός και ειλικρινά δακρύσαμε από συγκίνηση. Έτσι είναι. Πρέπει η Ελλάδα να αποκτήσει ξανά αξιοπιστία. Απέναντι σε ποιους; Απέναντι στους εταίρους της και τις αγορές! Και ξέρετε γιατί; Διότι η Ελλάδα προκάλεσε επί τούτου την παγκόσμια κρίση μόνο και μόνο για να μην πληρώσει τα δάνειά της. Δεν μπορεί το ευρώ και οι αγορές να πηγαίνουν ρολόι και ξαφνικά να εμφανίζεται η μικρή Ελλαδίτσα και να τα χαλά όλα. Φανταστείτε το σοκ που έπαθαν όλοι. Εκεί που οι αποδεδειγμένα καλοί φίλοι μας σαν τον Σόρος, τον Μπάφετ, οι γνωστές τράπεζες Goldman Sachs, Deutsche Bank και οι άλλες αδελφές, η επίσης γνωστή παρέα του ευρώ, η οποία έκανε τα αδύνατα δυνατά για να μας βάλει στον κύκλο της για το καλό μας, που όλοι τους πάνε με το σταυρό στο χέρι, που δεν έχουν εμπλακεί ούτε σ’ ένα σκάνδαλο, που είναι οι καλύτεροι φίλοι των αδικημένων, ξαφνικά την πάτησαν από την Ελλάδα. Κι όλα αυτά γιατί; Διότι οι έλληνες είναι αχάριστοι και αγνώμονες. Όχι βέβαια όλοι. Μόνο η πλέμπα, οι μεροκαματιάρηδες, αυτοί που θέλουν εκτός από μισθό – δεν φτάνει που δεν είναι ευγνώμονες γιατί έχουν, όσοι απ’ αυτούς έχουν, δουλειά, θέλουν και μισθό από πάνω – θέλουν να παίρνουν και σύνταξη, θέλουν υγεία, θέλουν παιδεία και μάλιστα δωρεάν. Άκουσον, άκουσον! Όλο θέλουν, θέλουν, θέλουν και μάλιστα δωρεάν. Και το κράτος που θα τα βρει; Πως μπορεί να φροντίζει τις περιουσίες αυτών που κυβερνούν και ταυτόχρονα να παρέχει στην πλέμπα, στον λαουτζίκο υγεία, παιδεία και συντάξεις; Ίσια κι όμοια, δηλαδή; Τι θέλετε να μας κυβερνούν μόνο όσοι έχουν βγει από το καμίνι της βιοπάλης, μόνο όσοι έχουν αποδείξει ότι την επιστήμη τους ξέρουν να την βάζουν στην υπηρεσία της πατρίδας; Τέτοια αχαριστία λοιπόν; Θα είχαμε όλα αυτά τα καλά που έχουμε σήμερα, αν δεν μας κυβερνούσαν όλοι αυτοί που εξακολουθούν να μας κυβερνάνε για δεκαετίες; Θα είχαμε ευρώ; Τι άλλο θέλετε; Να μας ανήκε η χώρα που κατοικούμε και να μην ξέρουμε τι να την κάνουμε; Ενώ τώρα ξέρουμε. Την πουλάμε για ένα κομμάτι ψωμί και είμαστε ήσυχοι. Έχουμε τις αγορές και τους φίλους μας στην ευρωζώνη να μας κοιτάξουν. Αυτοί θα μας βρουν δουλειά και θα μας δώσουν να φάμε. Τι την θέλουμε την πατρίδα. Έτσι ή αλλιώς μια ζωή οι πολιτικοί μας την πουλάνε και οι επιχειρηματίες μας την λεηλατούν. Μόνο βάσανα μας έχει δώσει. Ενώ όντας Ευρωπαίοι γινόμαστε πολίτες του κόσμου. Σαν τους Αφγανούς, του Πακιστανούς, τους Αφρικανούς και όλους τους άλλους περιπλανώμενους συμπολίτες που άφησαν την πατρίδα τους στην στοργική φροντίδα των παγκόσμιων τραπεζών και των πολυεθνικών και αυτοί βγήκαν στην γύρα για να ανακαλύψουν τον κόσμο. Υπάρχει καλύτερη ζωή;
Στο κάτω-κάτω της γραφής η Ελλάδα χρωστάει. Κι όπως είναι γνωστό στους κύκλους των τραπεζιτών, όποιος δεν μπορεί να πληρώσει χάνει την αξιοπιστία του. Τώρα θα μου πείτε ότι αυτό ανήκει στην σφαίρα της τραπεζικής μαφίας, αλλά τι σημασία έχει; Ποιος μπορεί να ξεχωρίσει τον τραπεζίτη από τον τοκογλύφο, την τράπεζα από την μαφία; Μπορεί να έχει δικαιώματα αυτός που χρωστάει; Όχι βέβαια. Το μόνο δικαίωμα που έχει είναι να πληρώσει. Σε είδος αν χρειαστεί, όπως τότε με τον Έμπορο της Βενετίας, που ο οφειλέτης έπρεπε να πληρώσει το ομόλογο με μια λίμπρα σάρκας από την σάρκα του. Βέβαια, στο θέατρο ο οφειλέτης Αντόνιο σώζεται από τον Σάιλοκ χάρις στην στρεψοδικία του δικηγόρου. Στην αληθινή ζωή, οι σύγχρονοι Σάιλοκ έχουν φροντίσει για όλα. «Εγγυώμαι προσωπικά την αποπληρωμή των δανείων», είπε ο Σαμαράς στους Ευρωπαίους Σάιλοκ. Μήπως εννοεί ότι θα πληρώσει αυτός με δική του λίμπρα σάρκας; Όχι βέβαια. Εγγυάται προσωπικά ότι ο λαός θα πληρώσει τα δάνεια. Τα δάνεια που δεν μπορούν να αποπληρωθούν παρά μόνο με λίμπρες σάρκας από την σάρκα του λαού. Και λοιπόν; Από πότε έχει δικαιώματα αυτός που χρεωστάει; Και μάλιστα η πλέμπα, όλοι αυτοί που σέρνονται προεκλογικά στα γραφεία των πολιτευτών για κανένα ρουσφετάκι. Τι δικαιώματα έχουν αυτοί; Κανένα απολύτως! Το μοναδικό δικαίωμα που έχουν είναι να ψηφίζουν, όποτε τους λένε, αυτόν που τους υποδεικνύουν, για να μπορούν οι Σάιλοκ να έχουν ήσυχο το κεφάλι τους.
Άλλωστε τι θα κοστίσει η όλη υπόθεση των δανείων. Ο Σαμαράς μίλησε για κάτι βραχονησίδες. Από τότε που ήταν υπουργός εξωτερικών με υπουργό οικονομικών τον Μάνο στην κυβέρνηση αυτού του αξιομνημόνευτου ευεργέτη της χώρα μας, του Κ. Μητσοτάκη, είχαν βάλει στο μάτι τις βραχονησίδες και να που ήρθε η ώρα να εκπληρώσουν την αποστολή τους. Τι μας νοιάζει για τις βραχονησίδες. Τι μας νοιάζει αν πουληθούν τα πάντα. Εμείς να είμαστε καλά, ή τέλος πάντων όσοι από εμάς θα επιζήσουμε για να είμαστε καλά. Όλοι οι άλλοι ας πάνε στον αγύριστο. Τι μας νοιάζει; Άλλωστε, το ‘παμε, όσο λιγότεροι μείνουμε, τόσο μεγαλύτερες ευκαιρίες θα έχουμε για κανένα ρουσφετάκι στις επόμενες εκλογές. Από εξ επαγγέλματος πολιτευτές ικανούς μόνο για ρουσφέτια και για να πουλάνε την χώρα, πάντα με το αζημίωτο, έχουμε πήξει σε δεξιά και αριστερά, σε συμπολίτευση και αντιπολίτευση. Δείτε τους πώς έχουν κουρνιάξει όλοι τους με το ευρώ. Άλλο να τα παίρνεις χοντρά με δραχμούλα κι άλλο να τα παίρνεις χοντρά με ευρώ και μάλιστα να μπορείς να το βγάζεις έξω χωρίς κανένα κόλλημα.
Μην φοβάσαι. Αν εσείς οι περισσότεροι δεν είναι γραφτό σας να επιβιώσετε, τι να γίνει; Κισμέτ. Τι θέλετε δηλαδή να βάλει ο Τσίπρας την γάτα του να κλαίει; Όσοι από εμάς θα επιβιώσουν, τότε θα μείνουμε λίγοι και καλοί. Κάποιον θα βρεις κι εσύ για να συρθείς στα πόδια του για μια εξυπηρέτηση. Κάποιον θα βρεις κι εσύ για να ξεπουλήσεις την αξιοπρέπειά σου με το να πιστέψεις τις υποσχέσεις του. Αντίο και καλόν ύπνο. Ο βαθύς ύπνος μέσα στον θάλαμο αερίων, ήταν το μόνο που είχε απομείνει για τους καταδικασμένους, έλεγαν όσοι επιβίωσαν από τα κάτεργα του Άουσβιτς, του Ντάχαου και των άλλων ευαγών ιδρυμάτων ευγονικής της ανθρωπότητας.
Και ένας μικρός αστερίσκος: Ξέρετε πώς γλύτωσε η Ευρώπη από την πανούκλα στον μεσαίωνα; Με την φωτιά! Φωτιά και τσεκούρι στους προσκηνυμένους, φώναζαν οι πρόγονοι αυτού του λαού που κάποτε κατοικούσε και υπερασπιζόταν αυτή την γη. Κάτι ήξεραν αυτοί. Σε τούτον τον τόπο μπορεί να μείναμε λίγοι ρωμιοί, λίγοι που πονάμε για τα παιδιά και την πατρίδα μας. Μπορεί να έχουμε μείνει ελάχιστοι από την Ρωμιοσύνη του ποιητή, αλλά να είστε σίγουροι ότι από εμάς θα το βρουν ακόμη κι αν χρειαστεί να υπερασπιστούμε τα ιερά κι όσια του μαχόμενου ελληνικού έθνους – όχι του δήθεν έθνους των κάλπικων αρχαιολατρών και των ξεπουλημένων ελληναράδων, αλλά του έθνους που ήξερε να τα βάζει με κατακτητές και τύραννους για να επιβιώσει – πάνω στα βουνά όπως οι παππούδες μας. Ετούτη η γη ανήκει στο γένος μας, στο λαό μας, και εκτός από τα ομόλογα που έχουν υπογράψει οι εγκάθετοι κυβερνήτες για να μας έχουν αλυσοδεμένους οι ντόπιοι και ξένοι ληστοσυμμορίτες, υπάρχει και ένα ομόλογο που από τον εποχή του Κολοκοτρώνη έχει μείνει ανεκπλήρωτο: το ομόλογο της ελευθερίας της Ελλάδος. Κι αυτό ήρθε η ώρα να πληρωθεί στο ακέραιο και με όλους τους τόκους υπερημερίας.

http://dimitriskazakis.blogspot.gr/2012/08/blog-post_23.html

Δεν θα φέρουν στρατό από έξω. Τον έχουν ήδη δημιουργήσει. Χρόνο κερδίζουν για να τον εκπαιδεύσουν.

http://www.securitygr.com/viewtopic.php?f=43&t=431

http://www.securitygr.com/viewtopic.php?f=43&t=431#p3157

Ποια ημερομηνία κατατέθηκε η προκήρυξη; Ακριβώς μετά την πιο μεγάλη συγκέντρωση που έχει γίνει εδώ και χρόνια, αφού κάψανε την Αθήνα.

« 1. Την κατάταξη στην ιδιωτική εταιρία Μ.Ο.Τ.Ε.Κ. (εταιρία παροχής ασφαλείας στρατιωτικών και αστυνομικών καθηκόντων και παντός τύπου ασφαλείας ) ανεξαρτήτου αριθμό θέσεων για στελέχωση εταιρίας και δυναμικού ενεργούς φύλαξης από άτομα ηλικίας 18 ετών και άνω ανεξαρτήτου φύλλου (άρρεν , θυλ. ). Καθώς επίσης και οι αντίστοιχες γραμματικές γνώσεις που απαιτούνται. »




Ποιος ιδιώτης έχει άδεια για να φτιάχνει στρατό; Ποιος είναι αυτός; Ποιος του έδωσε την άδεια; Πώς; Πότε;
http://et.diavgeia.gov.gr/f/yptp/ada/%CE%9244%CE%A7%CE%99-51%CE%A1





http://www.securitygr.com/viewtopic.php?f=43&t=431#p3190
Re: Προσφορά εργασίας στο εξωτερικό (Ενοπλα Security)
από Administrator » 29 Μαρ 2012, 20:40

Μετά την ψήφιση του νέου νόμου... καινούργιες εταιρείες θα δημιουργηθούν στην Ελλάδα, με σκοπό την εκπαίδευση - διαχείριση προσωπικού, σε διεθνής εργοδότες όπως οι εξής:

(Aegis):
Aegis’s security services division has extensive experience of handling many different projects including large and often complex projects in locations worldwide. All our security solutions are tailored to our clients’ individual needs and we have an exemplary record of performing at the highest standards for our government and commercial clients.
Aegis has developed a strong reputation for innovative and professional solutions based on proven capability in the harshest environments. Aegis’s practical solutions are categorised by the key pillars of its success to date.
http://www.aegisworld.com/index.php/security-operations-2

Democracy International:
(DI) supports USAID’s central bureaus, field missions, regional bureaus, and other USG agencies around the world by conducting democracy and governance assessments and evaluations in specific countries, designing democracy and governance programs and strategies, and carrying out applied research and writing projects. The evaluations cover the full scope of USAID’s programs in democracy and governance and will inform the design and implementation of USAID-funded democracy and governance strategies and programs. Such services will ensure that USAID’s democracy and governance strategies, programs and activities, and monitoring and evaluation plans are based on in-depth and well-informed analysis, cutting-edge research, valid data, and best practices in the field of democracy and governance.
http://www.democracyinternational.com/contract-mechanisms

(DynCorp):
The people of DynCorp International (DI) deliver flexible and rapidly-deployable, integrated security solutions to suit any situation in any part of the world. We work closely with customers to assess risks and apply the right mix of professional services and advanced technologies. Services include:
Experienced Program Management
Licensed Law Enforcement and Security Professionals
Protective Security Details
Command and Control Centers
Convoy Training and Operations
K9 Teams
Weapons Systems Maintenance and Management
Border Enforcement Advisors
Facility Security and Asset Protection
Biometric Identification Systems
Intelligence Collection and Analysis
Electronic Systems Management.
http://www.dyn-intl.com/

GLOBAL Integrated Security:
GIS is a leading provider of mission-critical security and operational support solutions for clients operating in complex environments worldwide.
From supporting major security and operational programmes, through managing airport security programmes, to enabling oil and gas production, our worldwide reach ensures that our clients receive our full support where and when they need it. Since the company’s foundation in 1998, we have successfully delivered hundreds of projects across the world.
We deliver a tailored approach to meeting client needs using our proven integrated security methodology, developed over years of sector experience. Our approach combines the delivery of timely intelligence and analysis with industry-leading technologies and services. We support client missions in critical infrastructure protection – including border, aviation, energy and diplomatic security – aid and development programmes, training and capacity building and corporate risk management.
Our work helps transform the operating environments that are crucial to our clients, allowing them to capitalise on new opportunities. Clients entrust us with their most sensitive security concerns, enabling them to focus on their core operations and missions.
GLOBAL Integrated Security is a Global Strategies Group Company, a leading defence and national security organisation addressing critical threats and maximising opportunities for clients worldwide.
http://www.globalgroup-gis.co.uk/about-us/

HART SECURITY: Hart is an internationally recognised risk management company delivering innovative, integrated solutions across land, sea and air.
Hart's integrated solutions cover a broad range of business facilitation including intelligence, physical security, logistics, medical support, manpower, training and equipment. Simply put, we can provide a variety of turn-key solutions to enable comprehensive business operations.
Detailed Knowledge: Hart combines detailed knowledge of security methods and governmental regulations with an understanding of the commercial realities that shape clients' requirements. Clients include governments, corporations, humanitarian and non-governmental organisations (NGOs).
http://www.hartsecurity.com/

Olive Group Security:
OG provides the full range of Security Operations services, including Executive Protection, Close Protection, House Detail, Key Point Security and Manned Guarding, Maritime Security, Asset Protection (static and transit), Commercial and Residential Security and Surveillance.
Executive Protection: Olive Group utilizes the expertise of former UKSF and RMP CPT Operators, providing Tier 1 specialist executive protection to diplomats, NGO’s, CEO's, and high net worth individuals, ensuring a bespoke service, tailored to the clients wishes. Olive Group prides itself on the professionalism of its CP operators who are mindful of the profile of their clients, are able to blend in with their surroundings, while still providing a discreet but effective level of security.
Hostile Environment Close Protection: As befitting the Groups strong UKSF background, Olive conducts close protection in some of the worlds most hostile and remote environments including Iraq and Afghanistan, providing bespoke planning and implementation including the provision of armed security, life support, command and control, and armoured vehicles when required. Security operations have deployed in times of international crisis whether through internal security issues/post regime change where the rule of law has failed or through natural disaster. Olive Group also deployed to Indonesia post tsunami whilst assisting relief efforts and more recently to assist in security whilst relief efforts were under way in the USA post hurricane Katrina.
Key Point Security: Using proven threat and risk methodology combined with a wealth of experience Olive Groups experts can identify and counter risks to provide effective key point security plans and ensure implementation and management occur. From corporate headquarters to strategic power plants, Olive can provide the right level of manpower and technology to protect property in a cost effective manner.
Maritime Security: Security operations have extensive knowledge and experience in the field of maritime security with past performance of port security management and ISPS accreditation management and implementation. Onboard ships security is also available for known maritime trouble spots including areas that are known for piracy or terrorist threat. Olive can also provide contingency planning, Maritime Counter Terrorist advice and tracking of maritime assets.
Asset Protection: Security operations have a wealth of experience in the field of asset protection, from escorting high value cargo in transit to safeguarding specialized high value equipment on static locations. All client requirements are taken into account and robust security posture implemented to ensure integrity of the assets wherever they may be.
Commercial and Residential Security: With Olive Groups experience and expertise coupled with proven past performance security operations not only provide protection to commercial and residential properties but also to NGO and government compounds and facilities around the world as well providing guards and access control where needed coupled with systems design and technology where appropriate.
Surveillance: Olive Group has a proven covert surveillance capability, and can deploy teams at short notice to conduct foot or mobile surveillance in urban or rural environments. Using experienced operators and state of the art technical surveillance equipment, Olive can covertly collate intelligence, and importantly can conduct effective counter surveillance measures.
http://www.olivegroup.com/contents.php?contid=122

SOC (Securing our Country):
SOC is the global leader in full-service security management. With extensive human and technical resources; a domestic and international footprint; and the necessary depth of know-how and experience - we are able to support and achieve our clients' objectives in any corner of the world. We provide security services for individuals, domestic facilities, nuclear power plants, and military bases. We provide logistics services worldwide. We have a wide breadth of operations and maintenance (O&M) capabilities. We train military, police, and corporate personnel in the latest techniques and force protection strategies including personal weapon handling, off-road vehicular maneuvering, planning / executing convoy operations, and a full range of requirements from the military and SWAT Teams. Our customers include the United States Departments’ of State, Defense, and Energy; other government agencies; and numerous commercial companies and individuals. SOC continuously provides security from the front lines in most of the difficult regions of the world and at home in our own backyard.
http://www.soc-usa.com/About%20SOC

SPHERE PSD:
Sphere offers a wide range of security solutions, specializing in Maritime Security and Personal Security Detail Services (VIP protection). Our advanced skills and training, combined with our experience in conflict zones such as the Middle-East and Africa, allows us to render a service way above the industry standard. A service that will ensure your safety and will give you peace of mind at all times.
Sphere not only subscribes to the highest regulatory and ethical norms, but we believe that the interests and integrity of you, our client, must be upheld at all times. These very same values can only be maintained through personalized and honest dealings with all our clients, be they a company or an individual, through the highest quality of customer service. Our values are non-negotiable. We believe in reliability, integrity and commitment, and once you become a client, you also become part of our family and we will protect you and keep you safe as if you were our own.
Our drive towards excellence requires us to design a specific package for each and every client according to their very own specifications and requirements.
http://www.spherepsd.com/

TRIPLE CANOPY:
Safeguarding people, facilities and other valuable assets is a constant challenge for organizations operating in high-threat environments around the world. Comprehensive and intelligent security is the key to survival and demands the expertise and experience of a trusted security provider.
Our integrated security services include mobile and fixed-site protection, community engagement plans, intelligence and analysis support, security assessments and technologies. We take the time to understand your security environment and work closely with you to develop a program that fits your needs. Our professionally trained, protective security specialists comprise a mix of expatriates, third-country and local nationals as warranted by contractual and government regulations. Our personnel detect, deter and respond to a wide variety of security challenges in accordance with local and international laws.
Our security services are supplemented with a comprehensive on-site analysis of your facilities’ current physical security conditions, including an evaluation of security staff, badging, procedures, communications capabilities, emergency action plans, command centers and training programs. We will provide you with final reports documenting the efficiency of security measures and recommend cost-effective solutions for mitigating and eliminating risks.
Why Triple Canopy? Security assurance! It isn’t easy to accomplish even the most routine business tasks when the security of your employees, property and other valuable assets is at risk. Triple Canopy’s security services allow you to achieve your business objectives anywhere, anytime.
Experience you can trust. Austere environments can be unpredictable and demand the best specialists the security industry has to offer. Triple Canopy security specialists are experts in their fields with decades of experience serving in military special operations, law enforcement and counterterrorism units.
Exacting code of ethics. We believe that honesty and integrity in all we do best serves our clients and the communities in which we operate. We are fully compliant with customer contracts, international laws, industry protocols and government regulations and strive to set conduct and performance standards for our industry.
Demanding training programs. Our clients are guaranteed tested and skilled security professionals to assist them with their daily business routines. Our pre-employment vetting process is one of the most rigorous in the industry. All candidates are required to pass an intensive training program before deploying on a Triple Canopy security detail.
http://www.triplecanopy.com/


Clients include governments, corporations, humanitarian and non-governmental organisations (NGOs).

Αυτοί λοιπόν, είναι οι λεγόμενοι «γαμάο των πέντε ηπείρων» και έλαχαν σε μας...

πληροφορίες από http://aplhrotoiergazomenoi.blogspot.gr/

Του κόσμου ποιος το λύνει το κουβάρι, ποιος είναι καπετάνιος στα βουνά, ποιος δίνει την αγάπη και τη χάρη και στις μυρτιές του άδη σεργιανά. Μαλαματένια λόγια στο χορτάρι ποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά...

Η ζωή είναι μονάχα μια φορά.

Δεν μπορεί, θα το έχετε σκεφτεί κι εσείς. Γιατί οι κυβερνώντες και τα επιτελεία τους, τα εγχώρια, αλλά κυρίως τα ξένα, επιμένουν στην ίδια πολιτική, στις ίδιες συνταγές, ενώ ξέρουν πολύ καλά ότι είναι αδύνατο να δώσουν κάποια λύση; Δεν σκέφτονται τις συνέπειες; Δεν φοβούνται; Γιατί τέτοια μανία να συνεχίσουν στον ίδιο μονόδρομο που οδηγεί με μαθηματική βεβαιότητα στην ολοκληρωτική καταστροφή;
Το πώς σκέφτονται σήμερα οι κυβερνώντες και τα επιτελεία τους έχει ελάχιστη σχέση με οποιαδήποτε μορφή επιστήμης. Οι λογικές τους αντλούνται περισσότερο από μια προτεσταντική «εγκόσμια» θεολογία, ένα είδος σύγχρονου πουριτανισμού, που έχει συνεπάρει βαθιά το επίσημο πολιτικό σύστημα και στην Ελλάδα. Ένας γερμανός καθηγητής της Χαϊδελβέργης των αρχών του 20ου αιώνα, ταυτόχρονα θεολόγος, φιλόσοφος και νομοδιδάσκαλος, έγραφε για το πνεύμα του προτεσταντισμού τα εξής: «Η προσωπική αφοσίωση στην δουλειά και το κέρδος, η οποία αποτελεί τον ακούσιο και ασυνείδητο ασκητισμό του σύγχρονου ανθρώπου, είναι ο γόνος ενός συνειδητού ‘εγκόσμιου’ ασκητισμού της δουλειάς… Το ‘πνεύμα του καλούντος’,… δίχως αγάπη για τον κόσμο, γίνεται η πηγή μιας ακούραστης και με συστηματικό τρόπο πειθαρχημένης εργατικότητας, όπου η εργασία επιδιώκεται για χάρη της εργασίας, για χάρη της θανάτωσης της σάρκας, όπου το προϊόν της εργασίας δεν προορίζεται για να καταναλωθεί με απόλαυση, αλλά με σκοπό την συνεχή αναπαραγωγή του απασχολούμενου κεφαλαίου. Από τότε που η επιθετικά ενεργητική ηθική εμπνευσμένη από το δόγμα του προκαθορισμένου προορισμού ωθεί τον εκλεκτό στην πλήρη ανάπτυξη των θεόσταλτων δυνάμεών του και του το προσφέρει ως σημάδι για να είναι σίγουρος για την επιλογή του, η εργασία γίνεται ορθολογική και συστηματική. Με την κατάρριψη του κινήτρου της ευκολίας και της απόλαυσης, ο ασκητισμός βάζει τα θεμέλια της τυραννίας της εργασίας πάνω στους ανθρώπους.»[1]
Η δουλειά για την δουλειά και όχι η δουλειά για την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών. Η δουλειά με κίνητρο τον ασκητισμό και την προσωπική επιτυχία, η οποία μετριέται με τις απολαβές και την ανάδειξη του εκλεκτού της στην εγκόσμια ιεραρχία της θρησκευτικής πίστης. Κι όχι η δουλειά που εξασφαλίζει απολαύσεις, ευημερία, ευκολίες και ελεύθερο χρόνο στην κοινωνία. Αυτή είναι η ηθική του προτεσταντισμού, ο οποίος δόξαζε από γεννησιμιού του τον ασκητισμό, την φτώχεια, την εξαθλίωση, τις θυσίες, ως βασικό κίνητρο για την πρόοδο.
Το ίδιο και σήμερα. Σε μια κατάσταση απίστευτης χλιδής και πλουτισμού για πολύ λίγους, η σύγχρονη οικονομική και πολιτική θεολογία του προτεσταντισμού, εξακολουθεί να διδάσκει στην κοινωνία τον ασκητισμό και να επιδοκιμάζει την δουλειά για την δουλειά υπό οποιαδήποτε προσωπική θυσία. Μόνο όποιος πονά και ματώνει για τη δουλειά του, όποιος αναλώνεται ολόκληρος γι’ αυτήν, χωρίς να υπολογίζει κόπο και ανταμοιβές, μόνο αυτός αποτελεί το πρότυπο του εκλεκτού της σημερινής κοινωνίας, όπου η άρχουσα τάξη διδάσκει στους φτωχούς και πένητες την ασκητική ως υπέρτατη αξία. Όποιος τολμήσει να μιλήσει για ανελαστικά δικαιώματα, για κοινωνική ευημερία και προπαντός για ελεύθερο χρόνο αντάξιο των κατακτήσεων του σύγχρονου πολιτισμού, τότε αυτός δεν παρά ένας τεμπέλης, ένας λεχρίτης, ένα παράσιτο, άξιος μόνο για την υπέρτατη τιμωρία. Άξιος μόνο για να εισπράξει αυτό που ο Λούθηρος, με όλη την πατερική αγάπη και στοργή που διέκρινε το δόγμα του, υποδείκνυε στους άρχοντες όταν χρειάστηκε να αντιμετωπίσουν τους εξεγερμένους χωρικούς της εποχής του: «Μαχαιρώστε, χτυπήστε, σκοτώστε όποιον μπορείτε.»[2] Βλέπετε, οι χωρικοί τόλμησαν να αμφισβητήσουν τις αρετές της ασκητικής λιτοδίαιτης ζωής και της πειθήνιας υπακοής στους ανώτερούς τους. «Συνεπώς,» έγραφε ο Λούθηρος, «αφήστε όποιον μπορεί να χτυπήσει, να σκοτώσει και να μαχαιρώσει, κρυφά ή φανερά, και να θυμάστε ότι τίποτα δεν μπορεί να είναι πιο δηλητηριώδες, επιζήμιο, ή διαβολικό από έναν επαναστάτη. Είναι ακριβώς όπως όταν κάποιος πρέπει να σκοτώσει ένα λυσσασμένο σκυλί…»[3]
Το δόγμα αυτό βρήκε την ύψιστη δικαίωσή του στην ηθική του πουριτανού: «Η εργασία που αυτός εξιδανικεύει δεν είναι απλά μια απαίτηση που επιβάλλεται από την φύση, ή μια τιμωρία για το αμάρτημα του Αδάμ. Είναι αφεαυτού της ένα είδος ασκητικής πειθαρχίας, περισσότερο αυστηρής από οποιαδήποτε άλλο δόγμα – μια πειθαρχία που έχει επιβληθεί από την θέληση του Κυρίου και η οποία θα πρέπει να εκτελείται όχι σε απομόνωση, αλλά κατά την εμπρόθεσμη εκτέλεση των κοσμικών καθηκόντων. Δεν είναι απλά ένα οικονομικό μέσο, που θα πρέπει να αφεθεί στην άκρη όταν οι φυσικές ανάγκες έχουν ικανοποιηθεί. Είναι ένας πνευματικός σκοπός, γιατί μόνο μέσα από αυτήν η ψυχή μπορεί να βρει την υγεία της και θα πρέπει να συνεχίζεται ως ηθικό καθήκον πολύ μετά αφού πάψει να αποτελεί υλική ανάγκη… Αυτό που απαιτείται από τον Πουριτανό δεν είναι ατομικές αξιέπαινες πράξεις, αλλά μια άγια ζωή – ένα σύστημα όπου κάθε στοιχείο είναι ομαδοποιημένο γύρω από μια κεντρική ιδέα, την υπηρεσία του Θεού, από την οποία όλα τα ανησυχητικά περιττά έχουν κλαδευτεί και στην οποία έχουν υποταχθεί όλα τα άλλα επιμέρους συμφέροντα.»[4]
Ο Πουριτανός, που ίσως να προέρχεται από τους Καθαρούς του μεσαίωνα, αντιλαμβάνεται τον άνθρωπο και τον κόσμο υπό το πρίσμα του καλού και του κακού. Ότι δεν συνάδει με τον Ορθό Δρόμο, τον μονόδρομο της δικής του μοναδικής αρετής, του ασκητισμού και της αποθέωσης της δουλειάς, είναι κακό και καταδικαστέο. Έτσι και σήμερα οι σύγχρονοι Πουριτανοί αναγνωρίζουν μόνο ηθικά διλλήματα στην οικονομία και την πολιτική. Το έλλειμμα είναι κακό και διαβολικό, ενώ το πλεόνασμα είναι ηθικό και καλό. Η δουλειά είναι η μετουσίωση της αρετής αρκεί να μην συνοδεύεται από απαιτήσεις καλύτερης αμοιβής, μεγαλύτερης σχόλης και γενικών απολαβών. Όποιος δαπανά περισσότερα απ’ όσα εισπράττει, αυτό δεν είναι παρά απόδειξη του κακού, σπάταλου και ανήθικου τρόπου ζωής του. Η ζωή του ανθρώπου είναι μια διαρκής θυσία, ένα κακοτράχαλο μονοπάτι προς την αρετή που μόνο λίγοι μπορούν να φτάσουν. Κι επομένως τι πειράζει αν οι πολιτικές που επιβάλλονται από τον μοναδικά Ορθό Δρόμο, οδηγούν χιλιάδες σε αυτοκτονία και εκατομμύρια σε εξαθλίωση και ανεργία. Αυτοί δεν είναι τίποτε άλλο από προβληματικοί και ανάξιοι.
Με τον ίδιο ήθος και ύφος σήμερα, οι σημερινοί πολιτικοί επίγονοι του Πουριτανισμού μιλούν με άνεση ότι η περικοπή των συντάξεων είναι δυσάρεστη, αλλά θα γίνει, προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα, καθώς μας διεμύνησε ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης. Ποια χειρότερα δεν είπε. Πάμε από το κακό στο χειρότερο, για να αποφευχθούν τα χειρότερα. Χαρείτε λογική. Μιλώντας στον ΣΚΑΙ (8/7), ο Γ. Βρούτσης τόνισε πως δεν νοείται ο νεοεισερχόμενος στην αγορά εργασίας να μισθοδοτείται με 583 ευρώ και να υπάρχουν συνταξιούχοι που λαμβάνουν 1.400 ευρώ. Κι έτσι η προσωποποίηση του πιο απόλυτου κοινωνικού παράσιτου, έρχεται να κρίνει πόσο θα πρέπει να αμείβεται ο εργαζόμενος και ο συνταξιούχος. Όχι με βάση τις ανάγκες για επιβίωση, αλλά με βάση τους δικούς του κανόνες πίστης. Δουλειά για την δουλειά. Όποιος δεν μπορεί να δουλέψει είναι βάρος για την κοινωνία κι έτσι μόνο χαριστικά μπορεί να ζει, μόνο σαν προϊόν φιλανθρωπίας των παράσιτων του είδους του κ. Βούρτση. Arbeit macht Frei (η εργασία απελευθερώνει), έγραφαν οι ναζί ομογάλακτοι του στην πύλη του Άουσβιτς, πριν εμφανιστούν οι στρατιές «τεχνοκρατών» και μετατρέψουν αυτήν την επιτομή της πολιτικής και οικονομικής θεολογίας του πουριτανισμού σε παγκόσμιο δόγμα.
Το δυστύχημα όμως είναι πώς αυτό το πνεύμα του πουριτανισμού έχει κατακτήσει και την περιώνυμη αριστερά. Ο κοινωνικός ασκητισμός και οι θυσίες αποτελούν, υποτίθεται, πολύτιμες αρετές και για την αριστερά ιδίως για την περίοδο της όποιας μετάβασης. Δείτε, π.χ., πόσοι και πόσοι δεν εκθειάζουν τις αναγκαίες θυσίες που υποτίθεται ότι πρέπει να υποστεί η κοινωνία στο όνομα της προόδου, του σοσιαλισμού, του κομμουνισμού. Δεν πειράζει αν πεθάνουν χιλιάδες, δεν πειράζει αν περάσει μαρτύρια η κοινωνία προκειμένου να ικανοποιηθεί η ιδεοληψία που διακατέχει την αριστερά.
Ο αριστερός πουριτανισμός διακατέχεται από δυο συναφείς εκδοχές: Η πρώτη περίπτωση είναι εκείνη του «πλάνου Β». Η δεύτερη περίπτωση είναι της λεγόμενης αντικαπιταλιστικής διεξόδου.
Το «πλάνο Β» είναι το γνωστό παραμύθι που χρησιμοποίησε προεκλογικά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Αν αποτύχει η διαπραγμάτευση με τους εταίρους της ευρωζώνης, τότε θα προχωρήσει, υποτίθεται, στο «πλάνο Β», δηλαδή την έξοδο από το ευρώ. Εδώ δεν μας απασχολεί το κατά πόσο πίστευε κάτι τέτοιο η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Θα πρέπει να είναι ηλίθιος κάποιος για να πιστεύει ακόμη ότι ο κ. Τσίπρας και οι δικοί του είχαν την παραμικρή πρόθεση να προχωρήσουν σε «πλάνο Β». Απλά ήταν ένα προεκλογικό τρικ για να εκμηδενίσουν την όποια εσωκομματική «αριστερή» κριτική. Και το πέτυχαν.
Όμως, ας σκεφτούμε λιγάκι το όλο σχήμα. Υπάρχουν πολλοί που το υποστηρίζουν. Ας διαπραγματευτούμε πρώτα και ύστερα αν δεν πετύχουμε τίποτε, τότε ας προχωρήσουμε στην έξοδο από το ευρώ και την μονομερή διαγραφή του χρέους. Έτσι λένε. Όσοι από αυτούς είναι καλοπροαίρετοι, απλά θα τους πούμε ότι δεν ξέρουν τι λένε, δεν έχουν επαφή με το τι συμβαίνει στην κοινωνία, με το σε ποια κατάσταση βρίσκεται η οικονομία. Έτσι, λοιπόν, σε όλα τα μεγαλεπήβολα σχέδια – που συχνά είναι σκέτες φαντασιώσεις – που σκαρφίζονται για να διαπραγματευτούν με τους ευρωπαίους και τους δανειστές της χώρας, δεν μας απαντούν στο εξής απλό: Πόσο χρόνο θα πάρουν οι πολυπόθητες διαπραγματεύσεις για το καλό της χώρας; Πόσο χρόνο θα χρειαστούν για να αντιληφθούν ότι δεν υπάρχει περιθώριο διαπραγμάτευσης με τους θύτες ενός λαού; Εκτίμηση συνεπειών έχουν κάνει; Με άλλα λόγια για όσο αυτοί θα διαπραγματεύονται εντός του ευρώ και υπό καθεστώς ύφεσης, πόσοι ακόμη θα πεθάνουν, πόσοι θα βγουν στην ανεργία και στην εξαθλίωση. Διότι αντιμετώπιση της ύφεσης εντός του ευρώ μπορεί να γίνει μόνο με έναν τρόπο, τον τρόπο της Μέρκελ. Όχι γιατί η Μέρκελ είναι κακιά και πεισματάρα, όπως νομίζει ο Τσίπρας, αλλά γιατί η ίδια η αρχιτεκτονική του ευρώ δεν επιτρέπει άλλη πολιτική.
Και να ξαναρχόμαστε στο επίδικο ζήτημα: που τραβούν την κόκκινη γραμμή της δικής τους διαπραγμάτευσης όσοι θεωρούν ότι η μονομερής διαγραφή του χρέους και η έξοδος από το ευρώ, είναι «πλάνο Β»; Πόσους νεκρούς, εξαθλιωμένους και άνεργους σηκώνει η δική τους συνείδηση; Ή μήπως δεν τους καίγεται καρφί; Θα πρέπει να πούμε ότι ακόμη και τώρα να σταματήσουν τα μέτρα περιορισμού και μειώσεων στην ελληνική οικονομία, η ύφεση δεν πρόκειται να αναχαιτιστεί. Έχει αποκτήσει τη δική της δυναμική κατάρρευσης και παρακμής προσθέτοντας κάθε μήνα 28 χιλιάδες νέους ανέργους, οδηγεί στην αυτοκτονία γύρω στους 50 και σπρώχνει πάνω από 50 χιλιάδες στην ανέχεια και διώχνει από την χώρα πάνω από 20 χιλιάδες κυρίως νέα παιδιά, την αφρόκρεμα της ελληνικής κοινωνίας. Κι αυτό κάθε μήνα που περνά, παίρνονται δεν παίρνονται πρόσθετα μέτρα περικοπών και λιτότητας.
Τι προτίθενται να κάνουν όλοι αυτοί που μας υπόσχονται ότι πρώτα θα διαπραγματευτούν και έπειτα, αν δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, θα προχωρήσουν στην μονομερή διαγραφή και έξοδο από την ευρωζώνη; Απλούστατα διακατέχονται από τον ίδιο πουριτανισμό με την άρχουσα τάξη που δεν βάζει την ευημερία του λαού σε πρώτη προτεραιότητα, ενώ αντιλαμβάνονται την μονομερή διαγραφή και την έξοδο από το ευρώ με τους ίδιους όρους που το αντιλαμβάνεται και η κυρίαρχη προπαγάνδα.
Υπάρχουν κι εκείνοι που εκδηλώνουν τον αντικαπιταλισμό τους με τον ίδιο τρόπο που οι πουριτανοί αποστρέφονταν την αληθινή ζωή. Πόσες και πόσες φορές δεν ακούσαμε από δαύτους να μας λένε ότι χρειάζονται θυσίες από τον λαό για να αλλάξουμε ρότα, πάντα σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Μας κάνει εντύπωση με τι ευκολία ορισμένοι πούροι «επαναστάτες» αποδέχονται ότι ο λαός θα δεινοπαθήσει προκειμένου να μπει στον ίσιο δρόμο, της αντικαπιταλιστικής αρετής. Μάλιστα ακούσαμε τον κ. Λαμπαβίτσα να υποστηρίζει το δικό του δόγμα του σοκ, με βάση το οποίο το πέρασμα σε εθνικό νόμισμα θα αποτελέσει ένα ισχυρό σοκ για την ελληνική οικονομία κι αυτό θα την ξυπνήσει από τον λήθαργο της ύφεσης. Με άλλα λόγια υπάρχει δεξιό δόγμα του σοκ και αριστερό δόγμα του σοκ. Ο κοινός παρανομαστής; Ο λαός θα υποφέρει, αλλά στην μεν πρώτη περίπτωση χωρίς ελπίδα, ενώ στην άλλη περίπτωση με την ελπίδα για καλύτερες μέρες. Με την ίδια λογική υπάρχει δεξιά πείνα, αλλά και αριστερή πείνα.
Τι φούμαρα είναι όλα αυτά; Τι ανοησίες; Θεωρίες και προτάσεις που ξεκινούν με την προϋπόθεση ότι ο λαός θα υποφέρει, έστω και για λίγο στην μετάβαση, μέχρι να βρει τον δρόμο του παραδείσου, είναι επικίνδυνες. Διαφέρουν από τον πουριτανισμό της άρχουσας τάξης, μόνο ως προς τις διακηρυγμένες προθέσεις τους. Διαπνέονται από την ίδια λογική που θέλει τον λαό να περνά από ένα είδος καθαρτηρίου σε συνθήκες ασκητισμού και θυσιών προκειμένου να εξαγνιστεί για να εισέλθει στο βασίλειο του Θεού, στην δική του αντικαπιταλιστική ουτοπία.
Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Η μονομερής διαγραφή του χρέους και η συντεταγμένη έξοδος από το ευρώ δεν είναι «πλάνο Β», αλλά αναγκαίο «πλάνο Α», αν θέλει κανείς να σταματήσει εδώ και τώρα την αποκαλούμενη ευγενικά «ανθρωπιστική κρίση», την κατάρρευση και διάλυση της ελληνικής κοινωνίας. Η στροφή αυτή δεν πρόκειται να κοστίσει τίποτε στην μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Αντίθετα η αντιστροφή της τάσης, η ευημερία του λαού, η αύξηση των εισοδημάτων του από την πρώτη κιόλας στιγμή, η κατάκτηση ανελαστικών δικαιωμάτων στην εργασία, στην κοινωνία και στην πολιτική, αποτελούν ασφαλές κριτήριο ότι η νέα κατάσταση πάει μπροστά με βάση το συμφέρον της μεγάλης πλειοψηφίας. Κι όχι μόνο. Η άνοδος της ευημερίας και των εισοδημάτων του λαού από την πρώτη κιόλας στιγμή, μαζί με την θεμελίωση ανελαστικών δικαιωμάτων, αποτελούν θεμελιακούς όρους για ανάκαμψη της οικονομίας, ανόδου της εσωτερικής αγοράς, αναχαίτισης της ανεργίας και καταπολέμησης της φτώχειας.
Αυτοί που λένε ότι θα πάμε σε νέο εθνικό νόμισμα για να το υποτιμήσουμε, να κλείσουμε τις τράπεζες για λίγο και σιγά-σιγά θα δει ο λαός καλό, δεν είναι μόνο ότι δεν έχουν ιδέα για τι πράγμα μιλάνε, αλλά στην πραγματικότητα αντιλαμβάνονται την εναλλακτική πολιτική με τον κλασσικό πουριτανικό τρόπο. Μόνο που δεν υπάρχει περίπτωση να ξεφύγει η Ελλάδα από την πεπατημένη, αν από την πρώτη στιγμή δεν συντρίψει τις εσωτερικές μονοπωλιακές καταστάσεις και δεν σταθεροποιήσει το νέο εθνικό της νόμισμα, έτσι ώστε να δοθεί η δυνατότητα σε εργαζόμενους και παραγωγούς να αυξάνουν δραστικά τα εισοδήματά τους. Δίχως αυτό δεν θα υπάρχει δυνατότητα αποταμίευσης και δεν θα μπορούν να γίνουν σοβαρές επενδύσεις στην παραγωγή και τις υποδομές ώστε να αλλάξει η πορεία της χώρας. Δίχως την ικανοποίηση των βασικών βιοτικών αναγκών και ταυτόχρονα χωρίς την δυνατότητα άμεσου περιορισμού του πραγματικά εργάσιμου χρόνου με παράλληλη αύξηση του αληθινά ελεύθερου χρόνου (ανύπαρκτου ουσιαστικά σήμερα), πώς φαντάζεται κανείς ότι ο λαός θα συμμετέχει ουσιαστικά στα κοινά, θα πληροφορείται και θα αποφασίζει άμεσα για όλα όσα τον αφορούν; Και χωρίς να συνδυαστούν όλα αυτά με την δραστική μείωση της ηλικίας συνταξιοδότησης, μαζί με την ανελαστική προστασία της νεανικής εργασίας, τότε πώς θα μπορέσουμε να αναχαιτίσουμε την ανεργία από την πρώτη κιόλας στιγμή και θα φέρουμε πίσω τα παιδιά μας που κυνηγημένα από την σημερινή κατάσταση κατέφυγαν στο εξωτερικό;
Όποιος σήμερα εμφανίζεται να μας λέει ότι με την μονομερή διαγραφή του χρέους και την έξοδο από το ευρώ, θα υποφέρουμε ως λαός, αλλά δεν πειράζει προκειμένου οι επόμενες γενιές να δουν μια καλύτερη ζωή, τότε κουμπώνομαι. Αν ξέρει τι λέει, τότε είναι επικίνδυνος γιατί αυτό που ζητά στην ουσία είναι η επιστροφή στα παλιά. Να φύγουν, δηλαδή, τα σημερινά κακά αφεντικά και να έρθουν στη θέση τους κάποια άλλα καλά αφεντικά, αντικαπιταλιστικά ίσως, που ξέρουν πώς θα φροντίσουν τον καλό λαό που ξέρει μόνο να ασκείται σε θυσίες.
Οι λογικές αυτές μου θυμίζουν την συζήτηση κατά την διάρκεια του Πρώτου και Δεύτερου Παγκόσμιου Συνεδρίου της Κομμουνιστικής Διεθνούς το 1919-20 στην Μόσχα, όπου η επαναστατική ηγεσία της νέας εξουσίας είχε ως δεδομένο και μάλιστα νομοτελειακό ότι η πείνα, ναι η πείνα, αποτελεί μεταβατικό όρο προς τον σοσιαλισμό, συνιστά απαράβατη φάση της σοσιαλιστικής επανάστασης. Είχαν μια τόσο πεισμένοι γι’ αυτό, που όταν ένας από τους πιο επιφανείς οικονομολόγους της εποχής εκείνης, ο Όιγκεν Βάργκα, τόλμησε να τους πει ότι δεν μπορούν να ταυτίζουν την πείνα με την μετάβαση στον σοσιαλισμό, η αφρόκρεμα της επανάστασης απλά τον αγνόησε. Και ναι μεν η επαναστατική ηγεσία της εποχής εκείνης είχε πραγματικά επιδοθεί τα πρώτα χρόνια σ’ έναν πρωτοφανή ασκητισμό προς όφελος της επανάστασης, αλλά αυτό δεν μπορεί να θεωρείται καθήκον και για τον λαό. Η λογική αυτή εξέθρεψε τέρατα, παρά το γεγονός ότι πήγασε από τις καλύτερες των προθέσεων.
Η μάχη μας θα πρέπει να είναι από τώρα να απαλλαγούμε από την γοητεία της θεολογίας του πουριτανισμού που κυριαρχεί σε δεξιά και αριστερά. Γι’ αυτό και θα πρέπει να γίνει κτήμα μας η παλιά γνωστή ρήση των αγνών λαϊκών αγωνιστών, το συμφέρον, η ευημερία και η κυριαρχία του λαού πάνω και πρώτα απ’ όλα τα άλλα.

[1] Ernst Troeltsch, Protestantism and Progress, New York: Putnam, 1912, σελ. 136-37.
[2] E. G. Rupp & Benjamin Drewey, Martin Luther, Documents of Modern History, London: Edward Arnold, 1970, σελ. 126.
[3] Ό. π., σελ. 121.
[4] R. H. Tawney, Religion and the Rise of Capitalism, London: Harcourt, 1926, σελ. 200-01.
Αναρτήθηκε από ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ στις 7:01 μ.μ.

ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ

«Η ανθρωπιστική κρίση σε μερικές ομάδες ανασφάλιστων πολιτών θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα εδώ και τώρα.

-Δεκάδες Καρκινοπαθείς φεύγουν από το Ιατρείο περιμένοντας να πεθάνουν ενώ μπορούν να ζήσουν, γιατί δεν έχουν λεφτά.

-Δεκάδες έγκυοι μένουν να γεννήσουν στο δρόμο με το ρίσκο να ζήσουν ή να πεθάνουν ή να έχουν μία ζωή ένα ανάπηρο παιδί επειδή δεν έχουν τα 800 ευρώ για να γεννήσουν.

2 στους 10 ασθενείς από αυτούς που επισκέπτονται το Ιατρείο Κοινωνικής Αποστολής του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών και του Φιλανθρωπικού Οργανισμού ΑΠΟΣΤΟΛΗ της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, χρήζουν νοσηλείας για χειρουργική επέμβαση.

Θεατές στην ανακοίνωση της διάγνωσης, πρόθυμοι αλλά ανήμποροι να βοηθήσουν, όλοι οι εθελοντές γιατροί μέλη του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών που υπηρετούν με ζέση την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας του Ιατρείου Κοινωνικής Αποστολής, βρίσκονται μπροστά σε ένα τεράστιο αδιέξοδο ηθικό, επιστημονικό και κοινωνικό.

Οι ανασφάλιστοι ασθενείς που διαγιγνώσκονται με προβλήματα που χρήζουν άμεσης χειρουργικής επέμβασης, τι θα απογίνουν στο επόμενο βήμα αφού δεν έχουν τα χρήματα να χειρουργηθούν;

Καρκινοπαθείς ασθενείς στους οποίους διαγνώσθηκαν αντιμετωπίσιμοι χειρουργικά όγκοι σε πρώιμο στάδιο, δε χειρουργήθηκαν ποτέ διότι δεν είχαν χρήματα.

Κάναμε έκκληση στον τότε Υπουργό Υγείας, κ. Λοβέρδο και παράλληλα στις διοικήσεις των νοσοκομείων για να αναλάβουν κάποια- ζωτικής σημασίας- περιστατικά και να τα χειρουργήσουν. Η απάντηση ενός υπαλλήλου του ΥΥΚΑ ήταν, ότι η νομοθεσία είναι ξεκάθαρη: «οι ανασφάλιστοι πληρώνουν…. ας βγάλουν βιβλιάριο απορίας…!!!» όταν όλοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι πολίτες που δεν έχουν πληρώσει τις οφειλές τους στα ταμεία τους και στην εφορία, δε μπορούν να βγάλουν φορολογική ενημερότητα και βιβλιάριο απορίας!!!

Ελπίζουμε ότι η νέα ηγεσία του Υπουργείου Υγείας θα αντιμετωπίσει την ανθρωπιστική αυτή κρίση με άλλη ευαισθησία..

Τι ειρωνεία! Οι λειτουργοί υγείας να είναι θεατές σε όλα τα ογκολογικά περιστατικά που διαγιγνώσκουν: Σε ορισμένα δε περιστατικά πια, ο καρκίνος έγινε ανεγχείρητος και τώρα περιμένουμε όλοι μαζί απλά να πεθάνουν επειδή δεν είχαν λεφτά να χειρουργηθούν.

Καταρράκτης: το 30% των οφθαλμολογικών περιστατικών μας είναι ασθενείς με καταρράκτη που έχουν 1/10 όραση. Άνθρωποι ηλικιωμένοι που κινδινεύουν να τους χτυπήσει αυτοκίνητο δρόμο γιατί δε βλέπουν. Γιατί; επειδή δε μπορούν να κάνουν εγχείρηση καταρράκτη… ποιος θα πληρώσει το φακό και τα νοσήλια αφού είναι ανασφάλιστοι;…

Εγκυμοσύνες υψηλού κινδύνου: Έγκυος με δίδυμη κύηση υψηλού κινδύνου και ένα ανάπηρο έμβρυο δεν την ανέλαβε κανένα τμήμα καμιάς κλινικής επειδή δεν είχε να πληρώσει. Η πιθανότητα να χαθεί η ζωή των δύο εμβρύων είναι 70% και η δική της 15%.

Καθημερινό δράμα οι έγκυοι που προσέρχονται γιατί πρέπει να γεννήσουν με καισαρική τομή και δεν έχουν τα χρήματα.

Η απόγνωση φαίνεται στα πρόσωπά τους.

Πρόκειται για περιστατικά που απαγορεύεται να γεννήσουν φυσιολογικά ή με επείγουσα καισαρική τομή που θα δικαιολογούσε τα νοσήλια της ανασφάλιστης.

Πρόκειται για περιστατικά που κινδυνεύει το έμβρυο να βγει ανάπηρο και κινδυνεύει και η ζωή της εγκύου από μαζική αιμορραγία αν δεν ληφθούν τα απαραίτητα ιατρικά μέτρα σε τμήματα τοκετών υψηλού κινδύνου.

Αυτές οι γυναίκες μένουν να γεννήσουν στο δρόμο με το ρίσκο να ζήσουν ή να πεθάνουν ή να έχουν μία ζωή ένα ανάπηρο παιδί… επειδή δεν έχουν τα 800 ευρώ για να γεννήσουν

Το Παράδοξο της Ελληνικής Νομοθεσίας

Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι η ολιγωρία στην ελληνική νομοθεσία που δικαιολογεί τα νοσήλια ανασφάλιστων πολιτών σε κατεπείγουσες καταστάσεις!!!

Δηλαδή, ένας ασθενής που πάσχει από χολολιθίαση και πρέπει να χειρουργήσει τη χοληδόχο κύστη, δεν μπορεί αν δεν έχει χρήματα: πρέπει να πληρώσει για να νοσηλευτεί. Αν ο ασθενής αυτός μείνει ανεγχείρητος, κάποια στιγμή η χοληδόχο κύστη με τις πέτρες θα σπάσει και θα προσκαλέσει επείγουσες επιπλοκές στον άρρωστο, οι οποίες απειλούν σαφώς τη ζωή του. Σε εκείνο το στάδιο της κατεπείγουσας αντιμετώπισης, αναλαμβάνει η Ελληνική Πολιτεία τα έξοδα του ανασφάλιστου πολίτη, που σε αυτό όμως πια το ύστατο σημείο 1) μπορεί να χαθεί η ζωή του ασθενή και 2) τα νοσήλια είναι πολύ περισσότερα λόγω της αυξημένης ιατρικής φροντίδας σε μονάδες εντατικής.

Έτσι, με το υπάρχον σύστημα και η Ελληνική Πολιτεία πληρώνει και ο Ασθενής τις περισσότερες φορές χάνει τη ζωή του, ενώ ένα στάδιο πριν και η ζωή του θα είχε κερδηθεί και η δαπάνη του ελληνικού κράτους θα ήταν μικρότερη.

Λύση μπορούν να δώσουν όλες οι κλινικές αν ακολουθήσουν το πρότυπο της Ογκολογικής Κλινικής του κου Συρίγου, στο Νοσοκομείο «ΣΩΤΗΡΙΑ» που αναλαμβάνει ορισμένες τις χημειοθεραπευτικές αγωγές καρκινοπαθών ανασφάλιστων πολιτών κάθε εβδομάδα.

Απέναντι σε αυτό το θέαμα της ανθρωπιστικής κρίσης, κάνουμε κάλεσμα ανθρωπισμού και αλληλεγγύης προς όλα τα νοσοκομεία να αναλάβουν τα έξοδα των χειρουργικών αυτών επεμβάσεων και της νοσηλείας των ανασφάλιστων ασθενών, προκειμένου να σωθούν κάποιες ανθρώπινες ζωές.

Γιατί κάθε ανθρώπινη ζωή για μας έχει αξία.»